Παραφράζοντας το σλόγκαν που ακούγεται στα τηλεοπτικά σποτάκια της νέας καμπάνιας: «Οι άνθρωποι είναι γεμάτοι ιστορίες. Να τις ακούς είναι σπουδαίο. Να τις στηρίζεις είναι Πειραιώς.» αποφασίσαμε και εμείς να αφηγηθούμε τρεις (από τις πολλές…) ιστορίες συναδέλφων.
Ιστορία Πρώτη: Το 2019 ο συνάδελφος Μ. (όπως και άλλοι / άλλες) αναγκάστηκε να μετακομίσει από την Αθήνα στην επαρχία γιατί παρά τη συμφωνία της ΟΤΟΕ με τη Διοίκηση της τράπεζας για την μετάβαση των εργαζομένων από το RBU στην INTRUM, η Πειραιώς στα πλαίσια της «συμπερίληψης» τον έστειλε στην «πινέζα». Μικρή λεπτομέρεια: Ο συνάδελφος είχε δύο μικρά παιδιά στο δημοτικό…
Ιστορία Δεύτερη: Η συναδέλφισσα Σ. με σοβαρά οικογενειακά προβλήματα υγείας εδώ και μια πενταετία βρίσκεται στη μαύρη λίστα των υψηλόβαθμων στελεχών της «αξιοκρατικής» ΔΑΔ. Μετακινείται κάθε τρεις και λίγο από κατάστημα σε διεύθυνση και τούμπαλιν προκειμένου να την εξωθήσουν με την εθελούσια εκτός τράπεζας.
Ιστορία Τρίτη: Ο συνάδελφος Κ. μετά από κόντρα με τον Διευθυντή του μετακινήθηκε σε κατάστημα που θα έκλεινε τον επόμενο μήνα. Έως τότε οι αξιολογήσεις ήταν πολύ καλές. Ο συνάδελφος αφού έκλεισε το κατάστημα βρέθηκε σε υποχρεωτική άδεια για έξι μήνες. Αφού άντεξε και ξανατοποθετήθηκε σε κατάστημα στο επόμενο κύμα κλεισίματος καταστημάτων πάλι(!) την τελευταία στιγμή βρέθηκε σε κατάστημα που έκλεισε. Δεύτερη φορά δηλαδή… Μετά πάλι από υποχρεωτική άδεια μετά κόπων και βασάνων τοποθετήθηκε σε τηλεργασία.
Οι παραπάνω είναι μόνο κάποιες ιστορίες από συναδέλφους και συναδέλφισσες που έχουν νιώσει στο πετσί τους την αντεργατική πολιτική της Τράπεζας.
Υπάρχει κανείς «σπουδαίος» στη ΔΑΔ να ακούσει; Δυστυχώς κανένας.
Όλες αυτές τις ιστορίες η Διοίκηση όχι μόνο δεν άκουσε αλλά ήταν η ίδια που τις δημιούργησε.
Τι άλλο όμως είδαμε στην εκδήλωση για το Rebranding;
Μια που αυτές τις ημέρες τα παιδιά δίνουν και πανελλήνιες, το Rebranding θα έπαιρνε άριστα στην Έκθεση. Γιατί αυτό είναι. Μια έκθεση ιδεών που μαρτυρά την απόσταση από τη θεωρία στην πράξη, την απόσταση από την όμορφη πραγματικότητα των στελεχών με τα παχυλά μπόνους και των εργαζόμενων που τη βγάζουν με κάρτες Σκλαβενίτη.
Η Συμπερίληψη -που είναι και το trend της εποχής – σημαίνει να μην αποκλείουμε κανένα λόγω της διαφορετικότητάς του. Δυστυχώς στην τράπεζα σήμερα παρατηρούμε το ακριβώς αντίθετο. Συμπερίληψη δεν είναι να κυνηγάς ΑΜΕΑ επειδή έχουν 60% και όχι 65% αναπηρία, δεν είναι να κυνηγάς μωρομάνες επειδή δεν πήραν την εθελούσια, ούτε να εξωθείς συναδέλφους εκτός τράπεζας επειδή δεν ταιριάζουν στη νοοτροπία του κάθε Διευθυντή.
Στην εργασία μας ο όρος «Συμπερίληψη» θα μπορούσε επίσης επιτυχημένα να περιγραφεί ως εργασιακοί κανόνες και δικαιώματα, μόνο που και στα δύο χωλαίνει η Πειραιώς.
Αλήθεια πόσο κόστισε όλη αυτή η φιέστα του Rebranding;
Οι πληροφορίες μας λένε ότι μόνο η καμπάνια άγγιξε εννιαψήφιο αριθμό…
Λέτε να περίσσευαν τίποτα χρήματα από τις δαπάνες αυτές και για τη νέα επιχειρησιακή σύμβαση ή τα πράγματα είναι στενά;
Γιατί αν προσθέσει κανείς την ανακαίνιση των καταστημάτων και τις αλλαγές στα λογότυπα, σήματα κτλ τότε το κόστος εκτοξεύεται. Εκεί υπάρχουν λεφτά;
Την ίδια στιγμή η πλειοψηφία των εργαζομένων δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα.
Άραγε επιστρέφει αξία η τράπεζα στη κοινωνία όταν κλείνει ένα υποκατάστημα σε μια επαρχιακή κωμόπολη, όταν αφαιρεί τις καρέκλες από τα καταστήματα, όταν χρεώνει με προμήθειες απλές συναλλαγές, όταν σπρώχνει τους ψηφιακά αναλφάβητους πελάτες στα μηχανήματα; Οι πολίτες τι γνώμη έχουν; Μας ενδιαφέρει;
Ως εργοδότης η Διοίκηση της Πειραιώς έχει καταφέρει όχι μόνο οι εργαζόμενοι να είναι οι πιο χαμηλόμισθοι στο κλάδο αλλά έχει δημιουργήσει και ένα τοξικό κλίμα άνευ προηγουμένου με την αναξιοκρατία, την στοχοθεσία και την ανασφάλεια να κυριαρχούν.
Εμείς κατανοούμε όλες αυτές τις φιέστες παρότι τις θεωρούμε ανούσιες. Αυτό που δεν κατανοούμε είναι οι φιέστες αυτές να μην συνοδεύονται από τίποτε ουσιαστικό για τους εργαζόμενους, τίποτα ουσιαστικό για την κοινωνία.
Εκτός και αν λύσαμε τα προβλήματα τα δικά μας και του κόσμου αν από το λογότυπο βγάλουμε τον όρο «Τράπεζα» και αφήσουμε μόνο το «Πειραιώς». Δεν φτάνει κατά τη γνώμη μας να γυρίσουν ανάποδα τα κουπιά. Θέλει αλλαγή κατεύθυνσης και από το πηδάλιο.
Εμείς θα παλέψουμε μαζί με το εταιρικό λογότυπο να αλλάξουν και μυαλά, να ακούσουν τους εργαζόμενους, να δυναμώσουν τις συλλογικές συμβάσεις, τις αποδοχές και τα δικαιώματα μας.
Εκτός από το Rebranding να κάνουν και Rethinking.
Κατηγορίες: Xρονολογική σειρά, Ανακ. Συσπείρωσης, Ανακοινώσεις, Ενημέρωση, Συνδικαλιστικά
Μην παραλείψετε να διαβάσετε:
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω το άρθρο του Κώστα Τσουκαλά που αναφέρεται στις διαπραγματεύσεις και στα μηδαμινά…
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω την ανακοίνωση του ΣΕΤΑΠ πουα αφορά την καταβολή των αναδρομικών απο τον ΕΦΚΑ.…
Είθισται όταν γίνεται μια απεργία και μάλιστα επιτυχημένη, την επόμενη ή τις επόμενες μέρες…
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθες η τετράωρη προειδοποιητική στάση εργασίας στην Αχαΐα, ενάντια στα σχέδια…
Το τελευταίο διάστημα έχουν ενταθεί οι μετακινήσεις συναδέλφων σε όλη την Ελλάδα από και προς…
