Ο πολιτικός χρόνος δεν ακινητεί ποτέ, κι ας μοιάζει συχνά παγωμένος, λόγου χάρη όταν επανέρχονται πάλι και πάλι τα ίδια προβλήματα και μαζί τους οι ίδιες «λύσεις», παρότι αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές και θα έπρεπε να αναζητηθούν άλλες. Μοιάζει επίσης να ακινητεί όταν πεθαίνει ένα από τα κορυφαία πρόσωπα του δημόσιου βίου, όπως συμβαίνει τώρα, με την απώλεια της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής Φώφης Γεννηματά. 

Αύριο-μεθαύριο εντούτοις, την άλλη εβδομάδα, η διακομματική έριδα και οι ενδοκομματικές αντιθέσεις θα επιβάλουν ξανά τον σκληρό οικείο τους τόνο, δίχως ιδιαίτερο κόπο και δίχως ουσιώδη ανάμνηση από όσα περί μετριοπάθειας ή πνεύματος καταλλαγής και στοιχειώδους συνεννόησης θα ακουστούν. Δεν διδάσκει ο θάνατος. Αλλά το πώς αναμετρήθηκε μαζί του ένας άνθρωπος, γνωστός σε όλους ή μόνο στους λιγοστούς δικούς του, ίσως είναι διδακτικό.

Η Φώφη Γεννηματά βρισκόταν στο πολιτικό προσκήνιο επί δεκαετίες. Ενεπλάκη στην πολιτική νεαρότατη, ακολουθώντας την οικογενειακή μοίρα, και πέθανε πρόωρα, ακολουθώντας και ως προς αυτό τη μοίρα του πατέρα και της μητέρας της. Κέρδισε πολλές μάχες στον πολύχρονο πόλεμό της με τον καρκίνο, κέρδισε τη γενική εκτίμηση για την αξιοπρέπεια και τη γενναιότητά της, κι όταν ένιωσε πρώτη απ’ όλους το επικείμενο τέλος, δεν έδωσε τροφή για μελοδραματισμούς δημόσιας κατανάλωσης.

Η Φώφη Γεννηματά διατηρούσε την ευγένεια και τον σεβασμό για τους αντιπάλους της και στις συχνές στιγμές όξυνσης κατά τις κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις. Και όταν ακόμα ορισμένοι από αυτούς ενέδιδαν στον αμάχητο φαίνεται πειρασμό να ασκούνται στην ειρωνεία για το φύλο της ή να εκστομίζουν υπαινιγμούς για την κατάσταση της υγείας της, αντιπαρερχόταν τη μικρότητα δίχως κραυγές.

Η Φώφη Γεννηματά ήταν μόλις η τέταρτη γυναίκα αρχηγός κόμματος σε δύο αιώνες πολιτικού βίου. Προηγήθηκαν, την άνοιξη του 1991, η κ. Αλέκα Παπαρήγα του ΚΚΕ, η Μαρία Δαμανάκη του Συνασπισμού και η κ. Ντόρα Μπακογιάννη της βραχύβιας Δημοκρατικής Συμμαχίας. Το «μισό του ουρανού» και τα γλυκερά παρόμοια δεν ισχύουν ούτε στην πολιτική.

Πρόεδρος κατά σειράν του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Κινήματος Αλλαγής, η Φώφη Γεννηματά παρέλαβε από τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο ένα κόμμα του 4,48% και το παραδίδει, άγνωστο σε ποιον, με το ποσοστό 8,10% των εκλογών του 2019. Οποιος κι αν το παραλάβει, πάντως, θα έχει να αντιπαρατεθεί στο πρόβλημα που προσδιορίζεται διεθνώς με τον όρο Pasokification.

Του Παντελή Μπουκάλα από το www.kathimerini.gr

Κατηγορίες: [show_post_categories show="category" hyperlink="yes"]

 

---

 

Μην παραλείψετε να διαβάσετε: