27/07/2012: Ένα Οπτικοακουστικό Οδοιπορικό προς την διάλυση της ΑΤΕ

Δημοσιεύουμε παρακάτω ένα μικρό οπτικοακουστικό αφιέρωμα για την ημέρα εκείνη του Ιουλίου που άλλαξε τις ζωές των αγροτικάριων μια για πάντα…

Με λίγα λόγια και πολύ εικόνα θα προσπαθήσουμε να θυμηθούμε όλα εκείνα που έγιναν λίγο πριν και λίγο μετά τις 27/07/2012.

Ας πιάσουμε όμως όσο πιο σύντομα μπορούμε το νήμα της ιστορίας λίγο πριν το ξεπούλημα του Ιουλίου του 2012.

Αγροτική Τράπεζα, μια μακρά ιστορία…

Η Αγροτική Τράπεζα ήταν συνυφασμένη με την ιστορία της Ελλάδας την ελληνική κοινωνία και ειδικότερα με τον αγροτικό κόσμο.

Κομματικές Υποσχέσεις ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.

Μια δημόσια τράπεζα όπως η ΑΤΕ, εξαρτιόταν από τις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσία και ειδικότερα από την εκάστοτε κυβέρνηση. Για αυτό και πολλές φορές η Αγροτική ήταν πεδίο προεκλογικών υποσχέσεων:

Οι δηλώσεις Σαμαρά το Μάιο του 2012 σε προεκλογική συγκέντρωση της Νέας Δημοκρατίας λίγο πριν από τις εκλογές:

Οι δηλώσεις Βενιζέλου σε συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ τον Ιούνιο του 2012:

Τι δουλειά έχει η αλεπού στο παζάρι;

Ο διοικητής της ΑΤΕ κ. Πανταλάκης από την αρχή της θητείας του το 2010 (ήρθε στην ΑΤΕ με το 1/5 των αποδοχών που είχε στην Πειραιώς!), έβαλε σκοπό την «αναδιάρθρωση» της τράπεζας.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις αυτές «Η αγροτική τράπεζα δεν συγχωνεύεται δεν πωλείται …» ενώ με μια σειρά ενεργειών φέρνει την τράπεζα προ τετελεσμένων: Σταματάει τις χορηγήσεις, αυξάνει τα επιτόκια χορηγήσεων, μειώνει τα επιτόκια καταθέσεων διώχνοντας τις προθεσμιακές, κλείνει καταστήματα, μειώνει τους μισθούς κατά 35% και γράφει τεράστιες προβλέψεις.

Το μεγάλο ξεπούλημα

Η κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, που προέκυψε από τις εκλογές του Μάιου του 2012, μέσα σε μια νύχτα, ξεπούλησε την ΑΤΕ και χάρισε μια τεράστια δημόσια περιουσία στα ιδιωτικά συμφέροντα, στην τράπεζα Πειραιώς του Μιχάλη Σάλα.

Με μια λιτή ανακοίνωση το απόγευμα της παρασκευής 27/07/2012 έπεσαν οι τίτλοι τέλους για την Αγροτική Τράπεζα:

Την ίδια στιγμή οι «κωλυόμενοι» υπεύθυνοι του μεγαλύτερου σκανδάλου της Μεταπολίτευσης Στουρνάρας, Προβόπουλος και Σταϊκούρας (Ναι, αυτός που είναι και σήμερα υπουργός οικονομικών με τη Νέα Δημοκρατία…) αναγκάζονται να απαντήσουν μετά από κρυφτούλι σε επίκαιρη ερώτηση στην βουλή:

Η μαζική αντίδραση των εργαζομένων

Οι αντιδράσεις των εργαζομένων ήταν μαζικές και πρωτοφανείς. Από την πρώτη στιγμή προκηρύχθηκε γενική απεργία και έκλεισαν τα καταστήματα και οι υπηρεσίες της τράπεζας.

Διοργανώθηκαν συγκεντρώσεις και πορείες σε όλη την Ελλάδα με σκοπό την ενημέρωση της ελληνικής κοινωνίας και την ακύρωση του ξεπουλήματος.

Οι κινητοποιήσεις στην Αθήνα:

Δυστυχώς από ότι φάνηκε η τράπουλα ήταν σημαδεμένη αφού λίγες μέρες μετά η βουλή έκλεινε για το καλοκαίρι και δεν υπήρχε η δυνατότητα πολιτικών παρεμβάσεων, ενώ και η Τ.τ.Ε. ήταν φυσικός σύμμαχος όλων αυτών των μεθοδεύσεων. Ποιος θα ξεχάσει την περίφημη έκθεση της black Rock που ποτέ δεν είδαμε…

Έτσι ουσιαστικά χωρίς συμμάχους, οι εργαζόμενοι έμειναν μόνοι τους να παλεύουν την ακύρωση του deal…

Οι πολιτικές αντιδράσεις:

Οι αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ λίγο μετά την ανακοίνωση του ξεπουλήματος:

Όσον αφορά το πέπλο της σιωπής και της συγκάλυψης που ο Τσίπρας δήλωνε ότι θα ξεσκεπαστεί, θα αποκαλυφθεί, παρέμεινε άθικτο στα χρόνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ…

Η σιωπή των αμνών

Δυστυχώς τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης (Τηλεοπτικοί σταθμοί, Εφημερίδες, site) παραζαλισμένα από τα διαφημιστικό πακτωλό των εκατομμυρίων ευρώ της τράπεζας Πειραιώς σιώπησαν επιδεικτικά.

Σε διατεταγμένη υπηρεσία δεν είπαν κουβέντα για το ξεπούλημα και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων.

Χαρακτηριστικό είναι ότι έγινε ρεπορτάζ ακόμη και από μεγάλο γερμανικό μέσο ενημέρωσης (!) αλλά σε από κανένα ελληνικό μέσο, πέρα από κάποια περιφερειακά.

Η σιωπή των συνδικαλιστικών αμνών

Η συνδικαλιστική σιωπή της πλειοψηφίας ΔΗΣΥΕ και ΔΑΚΕ πριν το ξεπούλημα και παρά ότι υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις για το που πήγαινε το πράγμα μας δεν έκανε τίποτα για να αλλάξει την πορεία αυτή.

Είτε από αδράνεια είτε σε ευθεία γραμμή εξυπηρετώντας τους κομματικούς τους φορείς ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.

Ο σύλλογος πιάστηκε ανέτοιμος, χωρίς σχέδιο και χωρίς συμμαχίες στην ελληνική κοινωνία.

Πριν και μετά την καταιγίδα…

Πριν την καταιγίδα, όταν οι περισσότεροι σιωπούσαν, η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ προειδοποιούσε. Χαρακτηριστική είναι η ομιλία του συν. Μπάμπη Πασσά στη γενική συνέλευση του ΣΕΑΤΕ της 07/04/2012:

Κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων τα μέλη και τα στελέχη της ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ (και όχι μόνο) πρωτοστάτησαν σε αυτές και σήκωσαν τη σημαία της αντίστασης σε όλη την Ελλάδα:

Ο Μανώλης Μοσχάκης στην Ιεράπετρα Κρήτης:

Η Πόπη Αλιβιζάτου στην Πάτρα:

Τα χρόνια πέρασαν όμως η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ συνεχίζει να τα λέει…

Τα χρόνια πέρασαν. Σύντροφοι, συνάδελφοι και φίλοι «αποστρατεύτηκαν» από τα συνδικαλιστικά, έφυγαν από την τράπεζα για διάφορους λόγους.

Σήμερα που οι συνθήκες εργασίας μας είναι ακόμα πιο δύσκολες και είμαστε αντιμέτωποι με την προσπάθεια των τραπεζιτών να μειώσουν τις θέσεις εργασίας συνεχίζουμε να κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου, να φωνάζουμε, να παρεμβαίνουμε…

Η Αγλαΐα Δίμτσα στην τελευταία συνέλευση του ΣΕΤΑΠ:

Ο Στέλιος Μπενετάτος στην τελευταία συνέλευση του ΣΕΤΑΠ:

7 Χρόνια μετά ο αγώνας συνεχίζεται…

7 χρόνια μετά και εμείς όμως είμαστε εδώ. Όχι ως σύγχρονοι λωτοφάγοι. Οι συνδικαλιστικές πολιτικές που μας έσπρωξαν στο γκρεμό της Πειραιώς το 2012 είναι οι ίδιες με αυτές που σήμερα καλύπτουν τις μεθοδεύσεις της διοίκησης και σπρώχνουν τους συναδέλφους στην intrum εκτός τράπεζας.