Στη ζώνη του εργασιακού λυκόφωτος φαίνεται να περνάμε το επόμενο διάστημα, εκεί που πολλά αλλόκοτα, παράλογα, τρομακτικά ακόμη και φρικιαστικά διάφορα συμβαίνουν.

Εκεί που ο παραλογισμός της συρρίκνωσης των καταστημάτων και των εργασιών της τράπεζας δημιουργεί ατελείωτες ουρές και αφήνει εκτός τραπεζικών εργασιών ολόκληρες τοπικές κοινωνίες ή κατηγορίες πολιτών που δεν έχουν πρόσβαση στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες.

Κλείνουν καταστήματα ακόμα και σε νησιά ή παραμεθόριες περιοχές χωρίς άλλο τραπεζικό κατάστημα, για να μην αναφέρουμε άλλες παράλογες επιχειρηματικά -αν μη τι άλλο- περιπτώσεις πχ ιδιοκτήτου καταστήματος που βρίσκεται σε απόσταση 50 μέτρων από σταθμό του μετρό!

Εκεί που οι εργαζόμενοι παγιδευμένοι ανάμεσα στον τρόμο της ανεργίας και τον ξεσπιτωμό, προσπαθούν να αποδράσουν.

Εν αρχή…

Την αρχή ξαναέκανε (τι πρωτότυπο…) μια επιστολή της ΔΑΔ την Παρασκευή 20-11-2020 προς τους συναδέλφους που κλείνει το κατάστημά τους και τους στέλνει στο σπίτι τους με υποχρεωτική άδεια.

Στο προεδρείο του ΣΕΤΑΠ την Δευτέρα 23-11-2020 συμφωνήσαμε για συντονισμό δράσης με την ΟΤΟΕ και πληροφορηθήκαμε ότι επίκειται συνάντηση ΟΤΟΕ-Διοίκησης.

Την Παρασκευή 27-11-2020 στην Εκτελεστική Γραμματεία της ΟΤΟΕ μας ανακοινώθηκε η συμφωνία ΟΤΟΕ-Διοίκησης.

Τέλος την Δευτέρα 30-11-2020 η τράπεζα απέστειλε στους συναδέλφους επιστολή όπου ανέφερε ότι:

1) Όσοι από τους εργαζομένους είτε δεν επιλεγούν για τη στελέχωση των θέσεων, για τις οποίες έχουν υποβάλλει αίτημα, είτε δεν υπέβαλλαν κανένα αίτημα, θα αξιοποιηθούν για την κάλυψη των θέσεων εργασίας, για τις οποίες δεν έχουν υποβληθεί επαρκή αιτήματα κάλυψής τους. Όλες οι τοποθετήσεις που θα προκύψουν από την αξιολόγηση των αναρτημένων αγγελιών θα έχουν ολοκληρωθεί έως τις 15/12.

2) Οι εργαζόμενοι που δεν θα έχουν τοποθετηθεί κατά την ολοκλήρωση όλων των ανωτέρω, θα τοποθετηθούν σε ρόλους σε υπό διαμόρφωση μονάδες κεντροποιημένων εργασιών, που θα είναι δυνατόν να καλυφθούν και μέσω τηλεργασίας.

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Στο ενδιάμεσο διάστημα οι σοκαρισμένοι συνάδελφοι, κάποιοι σε κατάσταση πανικού και σε απόγνωση προσπαθούσαν να δουν τι θα κάνουν.

Η μία επιλογή ήταν η εθελούσια και η άλλη οι λιγοστές θέσεις σε καταστήματα, για τους περισσότερους μακριά από τον τόπο κατοικίας τους.

Μια προβληματική «λύση»

Η ΟΤΟΕ αντί να εκμεταλλευθεί, την συγκυρία που προκύπτει με την εξαγορά των Coco’s και τα δύο δις κρατική βοήθεια προκειμένου να λύσει μόνιμα και αποτελεσματικά το ζήτημα και προκειμένου να παίξουν το ρόλο του συνομιλητή με τους τραπεζίτες αρκέστηκαν σε ημίμετρα.

Για μια ακόμα φορά η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.

Αντί να έχει δίπλα της όλους τους συλλόγους της Τράπεζας και όλες τις δυνάμεις της Ομοσπονδίας συμπεριφέρθηκαν περισσότερο σαν κομματάρχες παρά σαν ενοποιητική δύναμη στον χώρο.

Δυστυχώς η πραγματικότητα συγκρούεται με την αυτάρεσκη ανακοίνωση της ΟΤΟΕ που αναφέρει ότι με την εν λόγω συμφωνία  «Προστατεύεται η απασχόληση των συναδέλφων στα καταστήματα της Τράπεζας Πειραιώς που κλείνουν».

Νωπές είναι ακόμα οι μνήμες από την υπόθεση του RBU και τις απολύσεις που ακολούθησαν την υποχρεωτική άδεια των συναδέλφων (ναι, έγιναν απολύσεις. Και ψεύδονται όσοι λένε ότι δεν έγιναν)

Και μπορεί να ματαιώθηκε η υποχρεωτική άδεια των συναδέλφων αλλά το ζήτημα δεν λύθηκε αφού τα σχέδια της τράπεζας δεν ακυρώθηκαν.

Η τράπεζα (συνεχίζει να) υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας για όλους και ότι δεν πρόκειται να τοποθετήσει όλους τους συναδέλφους, εάν κλείσει το κατάστημά τους ή αποσχιστεί η κεντρική υπηρεσία τους.

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Η συμφωνία αφήνει απέξω σημαντικές λεπτομέρειες.

• Οι συνάδελφοι που θα μπουν σε τηλεργασία θα ανήκουν σε μία συγκεκριμένη κεντρική διεύθυνση ή θα μοιραστούν στις ήδη υπάρχουσες;
• Με ποια διαδικασία και ποια κριτήρια θα αποφασιστεί η τοποθέτηση των συναδέλφων;
• Πόσες θέσεις εργασίας και κυρίως πού θα βγουν; Θα βγουν για όλους;
• Θα σταματήσουν οι πιέσεις εδώ ή ητράπεζα θα συνεχίσει να κρατά ομήρους τους συναδέλφους;

Η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ απλός τροχονόμος και παρατηρητής

Από την πλευρά της η ΟΤΟΕ αποδέχτηκε μια μεσοβέζικη λύση και χωρίς μάλιστα να ρίξει ούτε μια τουφεκιά παρέδωσε τα όπλα.

• Το θέμα με τις μετακινήσεις των συναδέλφων την παραμονή του κλεισίματος των καταστημάτων θάφτηκε. Τίποτα δεν έγινε, ενώ ξέρουμε όλοι, ότι η διοίκηση με αυτό τον τρόπο προσπάθησε να ξεφορτωθεί τους «ανεπιθύμητους».
• Ούτε καν λόγος για κινητοποιήσεις παρόλο το αίτημα Γενικών συμβούλων για συμμετοχή του κλάδου στην απεργία της 25ής Νοέμβρη.
• Η καθυστερημένη η αντίδραση της ΟΤΟΕ έδωσε χρόνο στη διοίκηση να πιέσει τους εναπομείναντες συναδέλφους. προκειμένου να τους σπρώξει προς την εθελούσια.

Ενώ από την Πέμπτη 19-11-2020 ήταν γνωστές οι προθέσεις της τράπεζας η (τελική) συνάντηση ΟΤΟΕ – ΔΑΔ έγινε μια εβδομάδα μετά την επόμενη Πέμπτη (!) 26-11-2020. Και μόλις την Παρασκευή 27-11-2020 (!) στην εκτελεστική γραμματεία της ΟΤΟΕ παρουσιάστηκε η συμφωνία με τη Διοίκηση για άρση της υποχρεωτικής άδειας και τηλεργασία με παράλληλη τοποθέτηση στις κενές θέσεις.

Ακόμα μια φορά η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ κρύβει τα προβλήματα κάτω από το χαλί.

Ενώ φαινόταν ότι το ζήτημα είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά πολιτικό, μιας και η πλειοψηφία των μετοχών περνάει στο ΤΧΣ, καμία συνάντηση δεν έγινε με τα πολιτικά κόμματα ή τη κυβέρνηση.

Καμία παρέμβαση στο υπουργείο εργασίας προκειμένου να γίνουν τοποθετήσεις σε όλους.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Με αυτή τη συμφωνία η τράπεζα κερδίζει χρόνο, η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ κερδίζει χρόνο

και εμείς κερδίζουμε την θεσμοθετημένη πλέον ανασφάλεια της επόμενης ημέρας

αφού η τράπεζα θα μπορεί να επιλέξει τους εργαζομένους που αυτή θεωρεί ότι θα περισσεύουν και να τους τοποθετεί σε project που έχουν χρονικό ορίζοντα και όχι σε θέσεις εργασίας.

Φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε μία νέα φάση όπου με αφορμή τη συρρίκνωση οι τράπεζες θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν περισσότερο φόβο και ανασφάλεια για να σπρώξουν προς την έξοδο τους συναδέλφους.

Εκκωφαντική τέλος είναι η αφωνία της κυβέρνησης για τις κοινωνικές, οικονομικές και εργασιακές συνέπειες της συρρίκνωσης των τραπεζών, ειδικότερα εν μέσω πανδημίας.

Θεωρούμε ότι με την τυπική κρατικοποίηση και της τράπεζας η ανάληψη πρωτοβουλιών είναι εκ των ουκ άνευ.

Σε αυτή την «εργασιακή ζώνη του λυκόφωτος βρισκόμαστε πλέον όλοι οι εργαζόμενοι στην τράπεζα Πειραιώς.

Αυτό πλέον δείχνει και τα αδιέξοδα του παραγοντικού συνδικαλισμού που τα φιλοεργοδοτικά χαϊδέματα στη πλάτη δίνουν και παίρνουν.

Δυστυχώς λύσεις δεν δίνουν…

Συλλογικές λύσεις για να αποδράσουμε από τη ζώνη του λυκόφωτος μόνο με  τον αγωνιστικό συνδικαλισμό θα δούμε!

ΥΓ.

Συνάδελφοι της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ,

Δύο τρεις τέτοιες επιτυχίες ακόμα να κάνετε και δεν θα μείνει κανείς μας να τις πανηγυρίσει.

---

Κατηγορίες: [show_post_categories show="category" hyperlink="yes"]

 

---

 

Μην παραλείψετε να διαβάσετε: