Ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ: Σπουδή για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους

Η ξαφνική απόφαση της κυβέρνησης της ΝΔ να ιδιωτικοποιήσει τη ΔΕΗ έγινε για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους. Πολιτικούς, διότι επείγεται να προχωρήσει το μεγαλύτερο σχέδιο ιδιωτικοποίησης, εγχείρημα δύσκολο, πριν οι πολιτικές εξελίξεις την προλάβουν. Οικονομικούς, διότι δημιουργεί έναν πολύ ευρύ χώρο στους ιδιώτες σε έναν τομέα που έχει εξασφαλισμένα κέρδη, συνδέεται με όλη την οικονομία και κυριαρχεί στον τομέα της ενέργειας

Το ξαφνικό δεν σημαίνει χωρίς σχεδιασμό, ότι ήλθε δήθεν «εκπλήσσοντας την αγορά και τους αναλυτές» όπως γράφει η «Καθημερινή». Αυτό δεν ισχύει. Καμιά έκπληξη και όλες οι κινήσεις τότε του Κ. Χατζηδάκη αυτό προετοίμαζαν, μάλιστα με τόσο χοντροκομμένο τρόπο που κλόνισαν τη ΔΕΗ. Μετά ήλθε η ιδιωτικοποίηση του 49% της ΔΕΔΔΗΕ, ως στοιχείο προσέλκυσης, ενώ είχε ολοκληρωθεί, σχεδόν, η πώληση και της ΔΕΠΑ. Μπορούσε, πλέον, να γίνει το μεγάλο βήμα. Τεχνοτροπία υπήρχε: όπως της Πειραιώς πρόσφατα. Στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής ούτε το δημόσιο, ούτε οι μικρομέτοχοι, θεσμικοί ή όχι. Αυτό και αν είναι ξεπούλημα, όταν παραδίδεται ο έλεγχος της ΔΕΗ αντί 750 εκατ. ευρώ, ενώ μια απλή μονάδα παραγωγής στοιχίζει μερικά δισ.! Αυτό λέγεται, από την κυβέρνηση πολιτική προσέλκυσης κεφαλαίων από ιδιώτες επενδυτές. Για να περιορίσει, μάλιστα, την εξάρτηση της χώρας από εισαγωγές ρεύματος μετά την απολιγνιτοποίηση … Μα αυτό είναι αποτέλεσμα της δικής της πολιτικής.

Υπάρχει, όμως, η σοβαρότερη πλευρά του προβλήματος, η σχέση της ΔΕΗ ή σωστότερα της ενέργειας με την κλιματική κρίση, τις κοινωνικές ανισότητες και την οικονομία. Τρία πεδία όπου όποια κυβέρνηση, και της δεξιάς, θα έπρεπε να θέλει να έχει επιρροή, λόγο. Η ΝΔ τον απεμπολεί. Δεν την απασχολεί, όπως, πχ, η ενεργειακή φτώχεια που – εν μέσω και ανατιμήσεων, με μέλλον – απειλεί εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά. Δεν φοβάται το τι θα σημαίνει η ισχυρή επιρροή των ιδιωτών, που περιμένουν κέρδη, στην ΔΕΗ που τροφοδοτεί όλη την παραγωγή και διανομή. Θα βρει η αγορά τη “σωστή” τιμή για τους οικιακούς καταναλωτές και επιχειρήσεις. Αυτό θα μας έλεγαν οι νεοφιλελεύθεροι Υπουργοί μας.

Και ποια ΔΕΗ ποια ΔΕΔΔΗΕ, με τόσο μεγάλη επιρροή ιδιωτών, θα σχεδιάσει έναν ενεργειακό μετασχηματισμό που χρειαζόμαστε που να είναι δημοκρατικότερος, φιλικότερος στο περιβάλλον; Ποιος θα “τρέξει” τώρα τις ΑΠΕ με τρόπο που δεν θα βλάπτει το περιβάλλον, που δεν θα έχουν τη μερίδα του λέοντος οι επιχειρηματίες; Ποιος θα ενθαρρύνει τις ενεργειακές κοινότητες να μπουν στην παραγωγή; Ποιος θα οργανώσει πρόγραμμα εξοικονόμησης ενέργειας –σε μια χώρα όπου η ενεργειακή σπατάλη μεσουρανεί– εφόσον οι ιδιώτες έχουν αντίθετο συμφέρον, επιθυμούν να πωλούν όλο και μεγαλύτερες ποσότητες ενέργειας;

Την κυβέρνηση δεν την απασχολούν όλα αυτά. Αλλά κάνει ένα λάθος εδώ. Οι δεσμοί της ελληνικής κοινωνίας με τη ΔΕΗ, τη μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας, με το τόσο σπουδαίο κοινωνικό και οικονομικό έργο, παρά τις δουλείες που της επιφύλασσε ο δικομματισμός, είναι πολύ ισχυροί. Οι αντιδράσεις αναμένονται να είναι μεγάλες. Ένα ευρύ κίνημα υπεράσπισής της είναι εφικτό και μπορεί να αποδειχθεί και αποτελεσματικό. Να μην προλάβει να αποδυναμωθεί περαιτέρω η ΔΕΗ.

Πηγή: www.epohi.gr

Κατηγορίες: Xρονολογική σειρά, Ενημέρωση, Κοινωνικά