‘Αναδιαρθρώσεις” και Ανθρωποθυσίες

 

Με αφορμή την ενημέρωση της Διοίκησης την περασμένη εβδομάδα για την επικείμενη απόσχιση του τμήματος POS αναδημοσιεύουμε παρακάτω την εύστοχη ανακοίνωση του ΕΝΩΤΙΚΟΥ για το θέμα.

 

 

Συνάδελφοι,

την τελευταία τετραετία υφιστάμεθα μία σταθερή και συνεχώς εξελισσόμενη επίθεση της Διοίκησης ενάντια σε κάθε θεμελιώδες δικαίωμα της δουλειάς μας, ενάντια στις θέσεις εργασίας μας, ενάντια στις ζωές μας.

Με πρόσχημα μία ασαφή, αόριστη και τελικά μη υπαρκτή με τη παραδεκτή έννοια του όρου ”προσπάθεια εκσυγχρονισμού”, η Διοίκηση των κ.κ. Χατζηνικολάου και Μεγάλου επιτίθεται σε τραπεζικές εργασίες, σε Υπηρεσιακές Μονάδες, σε εργαζόμενους.

Από τα όμορφα λόγια του ”εγώ δεν ήρθα από την Αγγλία για να απολύσω εργαζόμενους” (ρήση του προέδρου του Δ.Σ.) φτάσαμε σε λίγα χρόνια σε κλείσιμο καταστημάτων, σε απόσχιση μονάδων, σε ”εξαφάνιση θέσεων”, σε εξοντωτικές μεταθέσεις εργαζομένων με ανήλικα παιδιά εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, σε συνεχείς πιεστικές προτροπές για εθελούσιες εξόδους και φυσικά κατέχοντας την πρωτιά στον τραπεζικό κλάδο σε απολύσεις.

Η πλέον πρόσφατη επίθεση, όπως σας είχαμε ενημερώσει με τις ανακοινώσεις μας, εκδηλώθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο με τη δηλωμένη πρόθεση της Διοίκησης να αποσχίσει από την Τράπεζα αρχικά προς θυγατρική της και κατόπιν σε μελλοντικό ”επενδυτή” το Central Administration Unit, το τμήμα τιμολογίων, τη διαχείριση αποθηκών, αρχείου και αλληλογραφίας και μαζί όλους τους εκεί εργαζόμενους συναδέλφους. Αντιδρώντας άμεσα και συντονισμένα όλοι οι Σύλλογοι του χώρου μας, δηλώνοντας την κατηγορηματική αντίθεσή τους στην απόσχιση προχωρήσαμε σε σειρά ενεργειών δημοσιοποίησης του θέματος και ενημέρωσης των συναδέλφων και της Ομοσπονδίας ώστε να προετοιμαστεί με τον καλύτερο τρόπο η απάντηση των εργαζομένων .

Η Τράπεζα τον επόμενο μήνα προχώρησε σε μία πρόταση εθελουσίας εξόδου, στην οποία υπό το βάρος της ψυχολογικής πίεσης και της επερχόμενης αβεβαιότητας για τη δουλειά τους προσχώρησε η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων που εργάζονταν στα εν λόγω τμήματα στα οποία σήμερα απέμειναν και δουλεύουν περίπου 70.

Την προηγούμενη εβδομάδα η Διοίκηση ανακοίνωσε ότι ακόμη και γι΄αυτούς τους ελάχιστους εναπομείναντες συναδέλφους (!) προχώρα στην υλοποίηση των σχεδίων της με ένταξή τους σε θυγατρική από 1/2/2022, την οποία σκοπεύει μετέπειτα να πουλήσει σε εταιρεία που θα ενδιαφερθεί μελλοντικά (!).Αυτονόητο είναι ότι, από την πλευρά του Συλλόγου μας διατυπώθηκε η πλήρης διαφωνία μας με την εν λόγω κίνηση, έγινε δε σαφές ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνει αποδεκτή.

Ακόμη, σύμφωνα με τα εκ του νόμου οριζόμενα αιτηθήκαμε τη συμμετοχή μας στις διαβουλεύσεις που είναι υποχρεωμένη να πραγματοποιήσει η Τράπεζα με το μεγαλύτερο Σύλλογο ώστε να προβάλουμε τις θέσεις των θιγόμενων συναδέλφων , πράγμα που η Διοίκηση αρνήθηκε κατηγορηματικά. Σημειώστε δε ότι αρνήθηκε παρά το γεγονός ότι έχουμε στα χέρια μας και απόφαση της τριμερούς του Υπουργείου Εργασίας που μας δικαιώνει.
Έτσι λοιπόν στο όνομα μιας αέναης αναδιάρθρωσης, χωρίς αρχή, μέση και τέλος, στο όνομα ενός εκσυχρονισμού που κανείς δεν έχει δεί αυτά τα χρόνια, συνεχίζονται οι προσπάθειες απομάκρυνσης άξιων και εργατικών επί σειρά ετών συναδέλφων. Το μόνιμα αγωνιώδες ερώτημα που πλανάται στο χώρο για το ποιός θα είναι ο επόμενος, έχει κυριαρχήσει πλέον στο μυαλό όλων, δημιουργώντας μια κατάσταση που απέχει μακράν από αυτό θα που θα οριζόταν ως υγιές εργασιακό περιβάλλον που τόσο ανάγκη έχει κάθε επιχείρηση ”εκσυγχρονιζόμενη” ή μη.

• Γιατί ως γνωστόν από την επιτυχία της απομάκρυνσης εβδομήντα συναδέλφων εξαρτάται ο ”εκσυγχρονισμός”,
• Γιατί ως γνωστόν από το διώξιμο των καθαριστριών εξαρτάται ο ”εκσυγχρονισμός”,
• Γιατί ως γνωστόν από το κλείσιμο των καταστημάτων και ας δουλεύουν οι συνάδελφοι στα εναπομείναντα με τρομακτική πίεση, κρίνεται ο ”εκσυγχρονισμός”. Α, να μη ξεχάσουμε μιας και μιλάμε για καταστήματα και για το νέο σύστημα αμοιβών που εγκαινίασε η Τράπεζα, το επονομαζόμενο ΜΠΡΑΒΟ. Ανάλογα με την πορεία της μονάδας ο εργαζόμενος αμείβεται και με επιπλέον ΜΠΡΑΒΟ από τους ανωτέρους του. Πληροφορίες ότι το εν λόγω σύστημα θα αντικαταστήσει σε λίγο πλήρως το υφιστάμενο των μισθών πού κρίνεται αναχρονιστικό, ελέγχονται ως ανακριβείς. Είδες ο ”εκσυγχρονισμός” ;

Συνάδελφοι,

είναι πιστεύουμε σε όλους πλέον κατανοητό, ότι οι πρακτικές ”εξολόθρευσης” του προσωπικού από μεριάς της Διοίκησης θα συνεχίζονται διαρκώς χωρίς ορατό τέλος βάζοντας στο στόχαστρο πότε καταστήματα, πότε μονάδες Διοίκησης, αλλά κυρίως
ανθρώπους μέχρι την επίτευξη του σκοπού της.

Στην τελευταία δε περίπτωση η Τράπεζα με απόφασή της συμπεριλαμβάνει στους υπό απόσχιση εργαζόμενους, περιπτώσεις συναδέλφων μας με ιδιαίτερες ανάγκες που έχουν προσληφθεί με τις ειδικές διατάξεις του Ν.1648/86. Οταν χάνεται και η ανθρωπιά…

Αυτό που βιώνουμε τόσο έντονα τα τελευταία χρόνια είναι αδιέξοδο και για τους εργαζόμενους και για την Τράπεζα και πρέπει να σταματήσει. Επειδή δε η Διοίκηση είναι ξεκάθαρο ότι δε θα το κάνει, οφείλουν να αγωνιστούν και να το πετύχουν οι Σύλλογοι και οι εργαζόμενοι του χώρου μας. Όσο δύσκολο ή και για κάποιους ξεπερασμένο να ακούγεται, πρέπει να ξαναθυμηθούμε ότι διαχρονικά αυτά που κατορθώθηκαν, όποιες εργοδοτικές επιθέσεις αποκρούστηκαν, όσες κατακτήσεις κερδήθηκαν έγιναν μέσα από την πάλη και τη δυναμική του συνδικαλιστικού κινήματος.

Δυστυχώς, σήμερα επειδή οι προσπάθειές των όποιων Συλλόγων από μόνες τους δεν αρκούν να πείσουν τη Διοίκηση της Τράπεζας να αλλάξει ρότα, πρέπει στον αγώνα να μπουν ακόμη πιο ενεργά όλοι ανεξαιρέτως οι συνάδελφοι. Η μακρινή εποχή που κάποιος Σύλλογος μικρός ή μεγάλος μπορούσε να καθορίζει γεγονότα και εξελίξεις έχει περάσει ανεπιστρεπτί και οι όποιες μικρές κατά καιρούς επιτυχίες δεν είναι ικανές να ανακόψουν την ορμή ενός διψασμένου “θηρίου “που επιχειρεί το καθημερινό ξήλωμα των σταθερών της εργασίας και της ζωής μας.

Για εμάς είναι σαφές, όπως πολλές φορές έχουμε επισημάνει, ότι το ζήτημα των οργανωτικών – λογιστικών μεθοδεύσεων και αλχημειών που εφευρίσκουν οι Τράπεζες κάθε τρεις και λίγο ώστε (πέρα από τις πολλαπλές στοχεύσεις των σχεδίων αυτών) να καταπατούν θεμελιωμένα δικαιώματα των εργαζομένων είναι κατεξοχήν ΚΛΑΔΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ καθώς παρόμοιες μεθοδεύσεις μετέρχονται πλέον ΟΛΕΣ οι Τράπεζες!

Είναι πια ένα ζήτημα ΖΩΗΣ ή ΘΑΝΑΤΟΥ για τους τραπεζοϋπαλλήλους καθώς αλλάζει ραγδαία την ουσία των εργασιακών σχέσεων στον κλάδο και μεταλλάσσει το συνδικαλιστικό του κίνημα σε παθητικό θεατή των εξελίξεων.

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ λοιπόν, με την ευκαιρία και της διαπραγμάτευσης από την Ομοσπονδία της νέας κλαδικής Σ.Σ.Ε. να τεθούν στο τραπέζι και τα ζητήματα των οργανωτικών αναδιαρθρώσεων – της εκποίησης κερδοφόρων δραστηριοτήτων – των αλόγιστων μειώσεων προσωπικού.

Ζητήματα που μακροπρόθεσμα υπονομεύουν την ανάκαμψη των Τραπεζών και ως εκ τούτου και το ίδιο το εργασιακό μας μέλλον.

Αν σήμερα αποδεχόμενοι μια δύσκολη πραγματικότητα, οδηγηθούμε στην εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας ΑΓΩΝΑ και ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ θα φτάσουμε νομοτελειακά στην πλήρη επικράτηση των εργοδοτικών επιλογών, επικράτηση που θα σημάνει ένα σκοτεινό αύριο όπου θα κυριαρχούν οι ατομικές λύσεις και το “ο σώζων εαυτόν σωθήτω”. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι καλές οι συζητήσεις με τον αντίπαλο,

αλλά η ζωή έχει δείξει ότι μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Πόσο μάλλον μαγικές συμφωνίες οι οποίες πραγματοποιούνται μέσα σε ένα ασφυκτικά χρονικό πλαίσιο και με μία πραγματικότητα οι όροι της οποίας ελέγχονται από τις Τράπεζες.

Γιατί, είτε με συμφωνίες είτε χωρίς, στο τέλος της ημέρας απομένουν δεκάδες σήμερα και εκατοντάδες ή χιλιάδες αύριο εργαζόμενοι εκτός της Τράπεζας που με συνέπεια επέλεξαν και υπηρέτησαν επί σειρά ετών, που εδώ οικοδόμησαν τις ζωές τους και τις προσδοκίες τους και που επένδυσαν στην παρουσία τους σ’ αυτή.

Χωρίς καμία διάθεση συμμετοχής σε διαγωνισμό αγωνιστικόμετρου, παρακολουθούμε τις εξελίξεις για τις οποίες θα σας κρατάμε ενήμερους ενώ παράλληλα προετοιμάζουμε και θα εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο αντίδρασης για την προστασία των συναδέλφων μας.

Κατηγορίες: [show_post_categories show="category" hyperlink="yes"]

 

---

 

Μην παραλείψετε να διαβάσετε: