Οι 300 της «ΠΕΙΡΑΙΩΣ»

Το ενδιαφέρον μας συνήθως επικεντρώνεται σε ιστορίες ανθρώπων που θυσιάζονται και τους οποίους τους επονομάζουμε ήρωες, όταν συμβαίνει για έναν ανώτερο σκοπό. Αν αυτή η θυσία συμβάλλει ή όχι τελικά στην επίτευξη του σκοπού, δεν έχει σημασία. Ούτε και το αν ο σκοπός τελικώς επιτυγχάνεται. Αρκετές φορές κιόλας όσο πιο μάταιη, μαρτυρική και άσκοπη η θυσία, τόσο περισσότερο μαγνητίζει.

Άρα προκαλεί απορία που δεν ασχολούμαστε με τους εργαζομένους της ΠΕΙΡΑΙΩΣ, καθώς η σχεδιαζόμενη θυσία τους συγκεντρώνει όλα τα παραπάνω κριτήρια. Οι 300 της πρώην RBU (διεύθυνση διαχείρισης απαιτήσεων δανείων) βρίσκονται σε άδεια μετ’ αποδοχών πάνω από ένα μήνα και η διεύθυνση ανθρώπινου δυναμικού προχώρησε στις 21/10 σε προτάσεις στους υπαλλήλους που εκκρεμεί η τοποθέτησή τους σε νέα θέση. Οι προτάσεις είναι τιμωρητικές και πρέπει οι εργαζόμενοι να απαντήσουν σε δυο μέρες.

• Τοποθέτηση σε καταστήματα της περιφέρειας και μετακίνησης των υπαλλήλων σε θέσεις εργασίας εκτός του τόπου διαμονής τους – και σε πολλές περιπτώσεις εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά.
• Πρόσληψη, με σύμβαση αορίστου χρόνου  σε άλλη  εταιρεία, την PDS, άρα έξοδο από την τράπεζα.
• Συμμετοχή σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου.

Το υγιές τραπεζικό σύστημα δηλώνει έτοιμο να συμβάλλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάστηκε να ανακεφαλαιοποιηθεί τρεις φορές και ακόμα έπεται και το σχέδιο ΗΡΑΚΛΗΣ που θα το ισχυροποιήσει περαιτέρω απαλλασσόμενο από τα κόκκινα δάνεια χάρη στην κρατική εγγύηση.

Αυτό όμως που δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη είναι ο ανθρώπινος παράγοντας. Οι εργαζόμενοι δέχτηκαν μειώσεις στο μισθό τους για την επιβίωση των τραπεζών, ανέχτηκαν παραβιάσεις στα εργατικά τους δικαιώματα με υπερωρίες και υπερεργασία και αγωνίστηκαν για την επίτευξη κομβικών στόχων της τράπεζας.

Οι ανακεφαλαιοποιήσεις αν και έγιναν κυρίως από το δημόσιο, έπρεπε να πειστούν και επενδυτές που πολλοί από αυτούς είχαν χάσει από την προηγούμενη τοποθέτησή τους. Οι πελάτες με κόκκινα δάνεια έπρεπε να πειστούν να ρυθμίσουν, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην εξυγίανση των τραπεζών και παραβλέποντας την συμπεριφορά των εισπρακτικών και τις σειρήνες καιροσκόπων δικηγόρων.  Οι προμήθειες που συντηρούσαν τα κέρδη προέρχονταν από προϊόντα, που οι πελάτες πολλές φορές δυσκολεύονταν να αποδεχτούν και έπρεπε να πειστούν.

Όλα αυτά βασίστηκαν σε προσπάθειες, υπεράνθρωπές ενίοτε, αν θυμηθούμε την εποχή των capital controls, των εργαζομένων. Εργαζόμενοι που πολλοί περνώντας σχεδόν εξολοκλήρου τον εργασιακό τους βίο στην τράπεζα, ταυτίστηκαν με αυτήν. Εργαζόμενοι που θεωρούν την τράπεζα μια επιχείρηση που προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο και με αυτόν τον τρόπο την αντιμετωπίζουν. Όχι καιροσκοπικά και κερδοσκοπικά, όπως κάνουν οι περισσότεροι μισθοφόροι, αλλά συνδεόμενοι με την πορεία της, καθώς πιστεύουν ότι θα συνταξιοδοτηθούν από αυτήν και ότι η υγιής λειτουργία της τους διασφαλίζει. Εργαζόμενοι που λειτούργησαν προς όφελος της τράπεζας και του πελάτη, παρά τις απειλές για απόλυση και την αυξανόμενη πίεση από την ιεραρχία, που ορισμένες φορές οδηγεί σε κακή επαγγελματική συμπεριφορά.

H ψηφιακή εποχή μετεξελίσσει τις τράπεζες, ισχυροποιώντας όμως την αξία του υπαλλήλου σε ένα ορθά δομημένο πελατοκεντρικό σύστημα. Δυστυχώς ακόμα στην Ελλάδα υπάρχει η πεποίθηση που αντιμετωπίζει με ευλάβεια τους αριθμούς και όχι τους ανθρώπους και δεν γίνεται αντιληπτό ότι οι μεγαλεπήβολες εξαγγελίες υπηρετούνται πάντα από ικανοποιημένους και όχι τρομοκρατημένους υπαλλήλους.

Γιατί όμως τώρα, γιατί αυτοί και γιατί με αυτόν τον βίαιο τρόπο; Γιατί ανοίγουν τον δρόμο για όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους. Οι εθελούσιες σε όλες τις τράπεζες έχουν φτάσει στα όρια τους και προκειμένου να συνεχιστεί η ροή της εξόδου ήρθε η ώρα να περάσουν από την απειλή στην πράξη. Ακόμα και αν είναι νομικά έωλες αυτές οι κινήσεις και εκπέσουν στα δικαστήρια, ακόμα και αν είναι πολιτικά κατακριτέες και συνδικαλιστικά αποτελούν αφορμή πολέμου η διοίκηση της ΠΕΙΡΑΙΩΣ προφανώς θεωρεί ότι είναι ένας παραδειγματισμός που αξίζει το ρίσκο και τις συνέπειες.

Αφορμή πολέμου λεκτικά προς το παρόν, αλλά όχι ακόμα ουσιαστικά, φαίνεται να αποτελεί το συγκεκριμένο ζήτημα για τις ηγεσίες της ΟΤΟΕ και της ΓΣΕΕ. Σε ένα θέμα φλέγον οφείλεις να μπεις ατρόμητα μέσα στην φωτιά και δεν μπορείς να κρατάς αποστάσεις σαν να είσαι ουδέτερος διαπραγματευτής που επι της ουσίας δεν τον αφορά τον εν λόγω ζήτημα. Αν ανοίξει η κερκόπορτα δεν θα κλείσει ξανά. Η απάθεια δεν συγχωρείται, ειδικά όταν έχεις μια εμφανώς αντεργατική κυβέρνηση με πιο πρόσφατο παράδειγμα της το «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο  που κρίθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδας (sic!) ότι θα υπάρξει μείωση των μισθών και θα μειωθεί το ποσοστό κάλυψης των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις.

Με ένα ψήφισμα συλλόγων, παρατάξεων και συνέλευσης εργαζομένων δίνεται μια ηχηρή απάντηση που απορρίπτει αυτή την βλαπτική μεταβολή για τους 300 και όπως καταδεικνύει το εξώδικο του συλλόγου εργαζομένων η Τράπεζα ΠΕΙΡΑΙΩΣ δεν έχει έως σήμερα υπεισέλθει σε οποιαδήποτε διαδικασία πραγματικής διερεύνησης των δυνατοτήτων αξιοποίησης των εργαζομένων του RBU συνεκτιμώντας μεταξύ άλλων την προγενέστερη θέση εργασίας, την προϋπηρεσία, τα τυπικά και ουσιαστικά τους προσόντα, τις οικογενειακές και οικονομικές τους ανάγκες.

Απλά εντάσσεται στη γενικότερη τακτική, της άσκησης ψυχολογικής πίεσης εις βάρος των εργαζομένων που επέλεξαν να παραμείνουν στην Τράπεζα και έχει ως προφανή απώτερο σκοπό την υφαρπαγή, έστω και την ύστατη στιγμή, της συναίνεσής τους για τη μετακίνησή τους στην εταιρεία Intrum. Υπενθυμίζει δε ότι υπάρχει η υποχρέωση, νομική και ηθική, έναντι των εργαζομένων να τηρηθούν τα συμφωνημένα με την από 25.07.2019 ενοχική συλλογική συμφωνία με την ΟΤΟΕ  και η επιλογή των εργαζομένων να γίνει σεβαστή.

Η δράση, η ενωτική και η συλλογική θα δώσει την νίκη στον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων, και προφανώς δεν χρειάζεται κάθε φορά να θυσιάζονται 300 προκειμένου να αφυπνιστούν και να αγωνιστούν όλοι οι υπόλοιποι.

ΥΓ1. Ψυχραιμία και κουράγιο στους συγκεκριμένους εργαζομένους που προφανώς θα δικαιωθούν, αλλά η αναστάτωση στους ίδιους και στις οικογένειές τους είναι απάνθρωπη.

ΥΓ2. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Γιώργο τον Γουγούλη τον πρόεδρο των εργαζομένων του Ενωτικού Συλλόγου εργαζομένων της Τράπεζας ΠΕΙΡΑΙΩΣ για τις πληροφορίες και για το θερμό ενδιαφέρον του στην ανάδειξη του συγκεκριμένου ζητήματος.

Του Αντώνη Ελευθεριάδη από το www.tvxs.gr

Κατηγορίες: Xρονολογική σειρά, Ενημέρωση, Εργασιακά, Τραπεζικά

 

---

 

Μην παραλείψετε να διαβάσετε: