Η OTOE ήπιε το αμίλητο νερό… Μια τριετία σιωπής και αδράνειας την ώρα που αλώνιζαν οι Τραπεζίτες με τις πλάτες της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

 

Μια τριετία πέρασε από το προηγούμενο συνέδριο και να μαστε πάλι εδώ, σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον. Γράφαμε στην εφημερίδα μας που ήταν αφιερωμένη στο προηγούμενο συνέδριο (2021) ότι «Οι Διοικήσεις των τραπεζών σίγουρες για τις κυβερνητικές πλάτες (Ν.Δ.) υλοποιούν τάχιστα τα σχέδια αναδιάρθρωσης χωρίς να λογαριάζουν το κοινωνικό κόστος και βέβαια γράφοντας στα παλιά τους παπούτσια τους εργαζομένους.»

Σήμερα λοιπόν βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να παραδεχτούμε ότι «η δουλειά» σε μεγάλο βαθμό πέτυχε, ότι τα σχέδια αυτά δηλαδή υλοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό. Η συρρίκνωση του δικτύου άφησε ολόκληρες περιοχές χωρίς ούτε ένα τραπεζικό κατάστημα την ίδια στιγμή που χύνονται από τους ιθύνοντες κροκοδείλια δάκρυα για την επαρχία που ερημώνει.

Με το πρόσχημα της ψηφιοποίησης έμειναν εκτός τραπεζικής εξυπηρέτησης χιλιάδες ψηφιακά αναλφάβητοι συμπολίτες μας, οι προμήθειες πολλαπλασιάστηκαν, τα επιτόκια των στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων είναι δυσθεώρητα για την πλειοψηφία του κόσμου, ενώ η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων αφορά λίγους και εκλεκτούς του συστήματος και κολλητούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Δυστυχώς για τους εργαζόμενους τα καταστήματα που έκλεισαν την τελευταία τριετία, ειδικότερα στην τράπεζα Πειραιώς αποτέλεσαν και την αφορμή για ένα «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» που θύμιζε αλήστου μνήμης εποχές χωρίζοντας τους εργαζόμενους σε αρεστούς και μη αρεστούς, σπρώχνοντας τους δεύτερους προς την έξοδο. Η επιλογή ήταν απλή, τα κριτήρια έωλα. Ή εθελούσια με τον πιστόλι στο κρόταφο ή όποιος/α αντέξει, υποχρεωτική άδεια και εκδικητικές μετακινήσεις μανάδων και πατεράδων εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι τους.

Επειδή όμως τα καταστήματα δεν ήταν αρκετά, η τράπεζα Πειραιώς «φρόντισε» να αποσχίσει κεντρικές υπηρεσίες και εκεί με το ίδιο Modus operandi, δηλαδή μετακίνησε μη αρεστούς συναδέλφους σε κεντρικές μονάδες, τις βάφτισε παράνομα κλάδο και μέσα σε μια νύχτα τις απόσχισε.

Οι χαμηλές αμοιβές σε συνδυασμό με τις κάθε είδους πιέσεις, την στοχοθεσία, την υποστελέχωση, τις απαράδεκτες συμπεριφορές (κάποιων) στελεχών και διευθυντών έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση αποξένωσης των συναδέλφων με την εργασία τους και το μέλλον τους σε αυτή.

 

Η ΟΤΟΕ απέναντι σε αυτά

• Η λειτουργία της ΟΤΟΕ υπό την προεδρία της ΔΗΣΥΕ και της ΔΑΚΕ την τελευταία τριετία ήταν υποτυπώδης. Δεν συνεδρίαζαν τα όργανα, δεν έβγαιναν ανακοινώσεις, δεν γινόταν παρεμβάσεις
• Η κλαδική σύμβαση που υπογράφηκε την προηγούμενη τριετία ήταν ψίχουλα. Ψίχουλα και στην τσέπη μας, ψίχουλα και στην καθημερινότητά μας που έγινε ακόμη χειρότερη. Καμία ασφάλεια για την εργασία μας που ήταν κυρίως το ζητούμενο.
• Απέναντι σε αυτή την επίθεση των τραπεζιτών στην κοινωνία η ΟΤΟΕ, συνεχίζοντας την παράδοση του Πόντιου Πιλάτου των προηγούμενων χρόνων, δεν έβγαλε άχνα. Ειδικότερα στο κλείσιμο των καταστημάτων που ερήμωσαν μεγάλες γεωγραφικές εκτάσεις της χώρας, στις προμήθειες και στην αδιάφορη και εχθρική στάση στην εξυπηρέτηση των πολιτών στα τραπεζικά καταστήματα, αποδέχτηκε ανήμπορη τα τετελεσμένα. Τελικά θέλουμε κοινωνικές συμμαχίες; Ψάχνουμε συμμάχους να μας βοηθήσουν και εμάς όταν χρειαστεί στους αγώνες μας; Εκτός και αν έχουμε αποφασίσει ότι δεν θα κάνουμε άλλους αγώνες…
• Εκτός τραπεζών το ελληνικό δημόσιο από την ίδρυση του Ελληνικού κράτους με ευθύνη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Ενδιαφέρει την ΟΤΟΕ μια τέτοια εξέλιξη; Την επόμενη φορά που θα πάμε στα κόμματα θα μας χτυπήσουν φιλικά στη πλάτη και θα προφασιστούν ότι είναι ιδιωτική επιχείρηση. Και ο κλάδος μας μια κουβέντα δεν βγήκε να πει. Θυμόμαστε με οργή την περίπτωση του ξεπουλήματος της Αγροτικής. Και τότε η ΟΤΟΕ ούτε μια ανακοίνωση δεν εδέησε να βγάλει…
• Πολύ λίγη και πολύ αργή η αντίδραση της ΟΤΟΕ για τους συναδέλφους που βρισκόταν σε αδιέξοδο λόγω του κλεισίματος των καταστημάτων. Στην ΟΤΟΕ γνώριζαν την κατάσταση. Η καθυστέρηση βοήθησε τους τραπεζίτες να κάνουν αυτό ακριβώς που ήθελαν. Μόνο τα ΑΜΕΑ βοηθήθηκαν και αυτά επειδή προστατεύονται από τη νομολογία.
• Παντελώς απούσα η ΟΤΟΕ από τις αποσχίσεις κλάδου. Όπως αναφέραμε και παραπάνω η τράπεζα μέσα σε μια μέρα βάφτισε παράνομα κλάδους κεντρικές μονάδες και ύστερα τους απόσχισε.
• Θέματα όπως η αξιολόγηση, η εφαρμογή των Κανονισμών Εργασίας, το ωράριο, η τηλεργασία, το δικαίωμα αποσύνδεσης, η εκπαίδευση των συναδέλφων στη νέα ψηφιακή εποχή είτε πέρασαν και δεν ακούμπησαν, είτε η ΟΤΟΕ ασχολήθηκε επιδερμικά μαζί τους.
• Τι έγινε αλήθεια με τους συναδέλφους που αποσχίστηκαν; Θα μπουν στην δύναμη της ΟΤΟΕ όπως έγινε (καλώς) με την Intrum ή τα κουκιά δεν είναι με το μέρος μας; Η Dovalue δεν έχει ψυχή; το δικό μας Real Estate; τα πρώην CAU,ROS;

Την προηγούμενη φορά θυμόμαστε είχε γίνει πόλεμος για τη συμμετοχή ή όχι των συναδέλφων και μάλιστα μεταξύ των δύο ΠΑΣΟΚ: ΠΑΣΚΕ και ΔΗΣΥΕ. Μετά το συνέδριο τα βρήκαν μεταξύ τους και όλα έληξαν; Υποτίθεται θα κάναμε καταστατικό συνέδριο που θα είχε θέμα την ένταξη εργαζομένων στις τράπεζες στην δύναμη της ΟΤΟΕ. Θα γίνει κάτι με ΌΛΟΥΣ τους εργαζόμενους που δουλεύουν στο κλάδο και με άλλες μορφές απασχόλησης; Ως πότε θα κλείνουμε τα μάτια;

 

Υπάρχει φως στον ορίζοντα;

Την προηγούμενη τριετία τα αδιέξοδα των συναδέλφων στις εργοδοτικές επιθέσεις και η απουσία της ΟΤΟΕ οδήγησαν ( ή ανάγκασαν κάποιους που είχαν συνηθίσει στις δοσοληψίες) τους συλλόγους σε έναν αγωνιστικότερο συνδικαλισμό.

Με αυτόν τον αγωνιστικό συνδικαλιστικό οι σύλλογοι στην τράπεζα Πειραιώς (εκτός του αντιπροσωπευτικού ΣΕΤΠ που τώρα με τη νέα ηγεσία ελπίζουμε να αλλάζει ρότα) πορευτήκαμε προσπαθώντας να περισώσουμε ότι μπορούσαμε. Γλυτώσαμε από το κλείσιμο κάποια καταστήματα με πολύ κόπο και αγώνα, με στάσεις εργασίας, συγκεντρώσεις, απεργίες και κινητοποιήσεις των τοπικών κοινωνιών. Με αυτό το τρόπο όχι μόνο είχαμε θετικά αποτελέσματα αλλά στείλαμε και ένα σημαντικό μήνυμα στην τράπεζα -Να γιατί μιλάμε για συμμαχίες.

Απέναντι στις αποσχίσεις που η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ «κατάπιε» με χαρακτηριστική ευκολία και πέταξε την καυτή πατάτα στους συλλόγους, ξεκινήσαμε έναν δικαστικό αγώνα που βρίσκεται σε ισχύ προκειμένου να αποκαλύψουμε και να αποδείξουμε τις παράνομες μεθοδεύσεις της τράπεζας, καλύπτοντας από την αρχή μέχρι το τέλος όλους τους συναδέλφους που βρέθηκαν στη δίνη του κυκλώνα. Οι συμφωνίες που ακολούθησαν με τον αντιπροσωπευτικό ΣΕΤΠ σαν φύλλο συκής, δεν κατάφεραν να προστατέψουν στο ελάχιστο τους εργαζόμενους αφού και σήμερα που μιλάμε, οι τρίτες εταιρίες που έχουν βρεθεί οι συνάδελφοι αμφισβητούν πλήρως τις υπογεγραμμένες συμφωνίες.

Στα πάμπολλα δικαστήρια που έγιναν από τους συλλόγους εναντίων των αποσχίσεων , δυστυχώς δεν βρέθηκε ένας από την ΟΤΟΕ για να κάνει μια παρέμβαση…

Να γιατί μιλάμε για αγωνιστικό και ταξικό συνδικαλισμό.

Γιατί παράγει αποτελέσματα για τους εργαζόμενους.

Να γιατί μιλάμε για δράση αντί για εφησυχασμό.

Γιατί τα προβλήματα δεν λύνονται με τη σιωπή

 

Συνάδελφοι της Πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ:

Η σιωπή μπορεί να είναι χρυσός, όμως δεν επιλύει τίποτα*

*Marty Rubin Καναδός ακτιβιστής

Κατηγορίες: Xρονολογική σειρά, Ανακ. Συσπείρωσης, Ανακοινώσεις, Συνδικαλιστικά

 

---

 

Μην παραλείψετε να διαβάσετε: