Στην συνεδρίαση της Βουλής στις 09/03/2021 για την αλλαγή του νόμου που αφορά το Τ.Χ.Σ. κλήθηκαν να τοποθετηθούν τόσο ο σ. Μότσιος πρόεδρος της ΟΤΟΕ όσο και ο σ. Νάκος πρόεδρος του ΣΕΤΠ (αντιπροσωπευτικού σωματείου) στην τράπεζα Πειραιώς.
Η ανακοίνωση του ΣΕΤΠ την επόμενη ημέρα έκανε αναφορά στους τρεις άξονες της παρέμβασης αυτής που αφορούσε το ρόλο του ΤΧΣ δηλαδή στο δημόσιο συμφέρον, στη βιωσιμότητα και ανάπτυξη της Τράπεζας και τέλος στην εξασφάλιση της εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Μέχρι εδώ καλά θα έλεγε κάποιος, συνεπείς οι συνάδελφοι με τις συνδικαλιστικές θέσεις της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ.
Η αρνητική έκπληξη όμως ήταν η αναφορά του σ.Νάκου, μετά από σχετική ερώτηση, ότι οι συνάδελφοι του RBU που μετατέθηκαν 500 χιλιόμετρα μακριά πιέστηκαν λίγο αλλά δεν εκβιάστηκαν (!).
Πρόκειται για μία δήλωση –και μάλιστα στη Βουλή των Ελλήνων- απολύτως απαράδεκτη, ένα αρνητικό σημείο αναφοράς στην ιστορία των αγώνων των τραπεζουπαλλήλων.
Πιστεύουμε ότι η δήλωση αυτή κάθε άλλο παρά μας αντιπροσωπεύει ως εργαζόμενους και θα πρέπει να καταδικαστεί όχι μόνο από το ΔΣ του ΣΕΤΑΠ αλλά και από την ίδια την ΟΤΟΕ.
Παρακάτω δημοσιεύουμε κάποια από τα μηνύματα που λάβαμε από συναδέλφους του πρώην RBU για το ζήτημα.
………………………………………………………………………………….
Δεν είναι εύκολο να είσαι επισκέπτης στο σπίτι σου…
Άκουσα πρόσφατα τον πρόεδρο του αντιπροσωπευτικού συλλόγου ΣΕΤΠ, να απαντά σε ερώτηση βουλευτή στην Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, για την πίεση που ασκείται σε συναδέλφους κατά την διάρκεια ισχύος της εθελούσιας και για μετακινήσεις συναδέλφων μακριά από τον τόπο κατοικίας τους.
Και ποια η απάντηση;
Δεν έχουμε πιέσεις, ούτε εκβιασμούς και οι συνάδελφοι μόνοι τους επέλεξαν να μετακινηθούν -και ο καλός εργοδότης τους δίνει και επιπλέον χρήματα- λόγω της συρρίκνωσης του κλάδου.
Και ήρθαν πάλι ολοζώντανα, οι μνήμες του αγώνα που έκαναν οι συνάδελφοι το 2019 για την δουλειά τους.
Την περίοδο που αποφάσισε η Τράπεζα να κάνει απόσχιση του τομέα των κόκκινων δανείων και πως φέρθηκε στους συναδέλφους του RBU, δυστυχώς με την βοήθεια των συνδικαλιστικών εκπροσώπων μας.
Οι συνάδελφοι που δεν επέλεξαν να μετακινηθούν στην intrum, πήγαν σπίτι τους για κάποιους μήνες για να συνετιστούν.
Τους προτάθηκαν θέσεις εργασίας σε όλη την Ελλάδα, από Θεσσαλονίκη στην Κρήτη, από την Πάτρα στην Σάμο κτλ.
Και οι εκπρόσωποι μας να παίρνουν τηλέφωνα τους συναδέλφους και να λένε αποδεχθείτε τις θέσεις που σας προσφέρουν και θα σας φέρουμε πίσω. Και ήρθαν και οι απολύσεις.
Τελικά η συλλογική σύμβαση δεν ήταν αρκετή να σώσει τους συναδέλφους αν και διαφήμιζαν ως επιτυχία την υπογραφής της.
Απεργιακός αγώνας και οι εκπρόσωποί μας στο διαδίκτυο να ανεβάζουν υπέροχα κείμενα.
Άλλες φορές οργώνουν την Ελλάδα με περιοδείες, τότε δεν χρειαζόταν;
Αλλά από ουσιαστικό αγώνα;
Στις απεργιακές κινητοποιήσεις οι εκπρόσωποί μας έπιναν τσιπουράκια (τι να κάνουμε έκανε και κρύο) κάτω από το Υπουργείο Εργασίας, έκαναν και άτυπο διαγωνισμό (τραγουδιών) συνθημάτων και ο εκπρόσωπος της ΟΤΟΕ στις συναντήσεις με την Γενική Γραμματέα είχε μπερδευτεί και εκπροσωπούσε την Τράπεζα.
Και έτσι ήρθαν οι αποχωρήσεις από την Τράπεζα.
Συνάδελφοι που δεν μπορούσαν να αφήσουν την οικογένειά τους πίσω ή να μετακομίσουν με όλη την οικογένειά τους έφυγαν από την τράπεζα..
Αλλά και άλλοι που πήραν την σκληρή απόφαση και αποχωρίστηκαν παιδιά και οικογένεια για να μπορούν να συνεισφέρουν στα οικογενειακά βάρη στη συνέχεια έφυγαν από την Τράπεζα με την τελευταία εθελούσια.
Δεν είναι εύκολο να είσαι επισκέπτης στο σπίτι σου…
Κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα -πιο αναλυτικά θα τα πούμε στις συνελεύσεις- και εκτός από την Τράπεζα (που τη δουλειά τους κάνουν) είχαμε και τους συνδικαλιστικούς μας εκπροσώπους που πραγματικά έμπλεξαν τον ρόλο ύπαρξής τους αφού ούτε σε αυτή την κατάσταση δεν είχαμε μια minimum συμφωνία μεταξύ των συλλόγων.
Εύχομαι να μαθαίνουμε, να είμαστε πιο “συνάδελφοι” και πιο σκεπτόμενοι.
………………………………………………………………………………….
Να μην τα μασάει…
Η καθημερινότητα μου είναι δυσβάσταχτη μακριά από τα παιδιά μου, τα οποία αναγκάζομαι να βλέπω μόνο τα Σαββατοκύριακα. Το βάρος της καθημερινής τους φροντίδας έχουν αναλάβει οι παππούδες, οι οποίοι ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες. Η Τράπεζα δεν έχει λάβει υπόψη της στο ελάχιστο την πανδημία λόγω Κορωναιού. Αναγκάζομαι να ταξιδεύω συνεχώς θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία μου, της οικογένειας μου αλλά και των συναδέλφων μου στο χώρο εργασίας μου.
Και όλα αυτά γιατί έχω ανάγκη την εργασία μου από την οποία εξασφαλίζω τα ως προς το ζην.
Όλα αυτά τα γράφω γιατί όλοι οι συνάδελφοι θα πρέπει να ξέρουν ότι εμείς του RBU εξαναγκαστήκαμε να ξενιτευτούμε και να αφήσουμε τους αγαπημένους μας και καλό θα είναι ο πρόεδρος του ΣΕΤΠ αντί να τα «μασάει» να ζητήσει την επιστροφή στα σπίτια μας.
………………………………………………………….
κ.Νάκο μας υποχρέωσες
Κύριε Νάκο Βαϊε,
Μας υποχρέωσες με την παρουσία σου στη Βουλή και την απάντησή σου στην ερώτηση που σου έκαναν.
Όχι μόνο δεν είπες όλη την αλήθεια, αλλά είπες ασύστολα ψέματα.
Δεν υπάρχουν εκβιασμοί ισχυρίστηκες, αλλά υπάρχουν πιέσεις, δεν ισχύουν οι μετακινήσεις συναδέλφων 500 χλμ από τον τόπο εργασίας και διαμονής τους!
Δεν γνωρίζεις ότι μετακινήθηκαν πρώην υπάλληλοι των RBU από την Πάτρα στη Σάμο, από την Θεσσαλονίκη στην Κρήτη, από την Αθήνα στην Κρήτη, με απειλή την απόλυση;
Πλάκα με κάνεις;
Δέχεσαι να εκβιάζονται οι συνάδελφοι είτε με απόλυση είτε με υποχρεωτική συμμετοχή στο πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου;
Δίνεις άλλοθι στην Διοίκηση της Τράπεζας; Προσπαθείς να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα;
Kάθετα σου δηλώνω ότι αν απαντούσε στην ερώτηση του βουλευτή ο Χατζηνικολάου ως εκπρόσωπος της Τράπεζας Πειραιώς, θα έβρισκε λιγότερες δικαιολογίες και θα παραδεχόταν την αλήθεια της ύπαρξης τέτοιων μετακινήσεων.
Ελπίζω και εύχομαι την επόμενη φορά που θα σε καλέσουν να μας υποστηρίξεις, να μην παρουσιαστείς διότι ή δεν μπορείς ή δεν θέλεις και δυστυχώς κάνεις τα πράγματα χειρότερα.
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων
…………………………………………………………..
Τα μάθατε; Ήταν πίεση, δεν ήταν εκβιασμός!
Δυστυχώς αυτή ήταν η απάντηση του προέδρου του ΣΕΤΠ που συμμετείχε ως εκπρόσωπος του αντιπροσωπευτικού, σε τοποθετήσεις βουλευτών στην επιτροπή εξέτασης του νομοσχεδίου για το ΤΧΣ.
Με τη θέλησή τους λοιπόν οι συνάδελφοι βρεθήκανε από το RBU στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Το δίλημμα μετάθεση ή απόλυση, ήταν πίεση δεν ήταν εκβιασμός.
Τι χρεία έχομεν άλλων Μαρτύρων όταν ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος των εργαζομένων θεωρεί ότι το να μετακινηθείς από την 500 χλμ από το σπίτι σου δεν είναι εκβιασμός, είναι πίεση.
Και τότε οι 25 απολύσεις, τι ήταν ;
Κι αυτές μια πίεση ήταν;
Κατηγορίες: Xρονολογική σειρά, Ενημέρωση, ΕΦΚΑ-ΤΑΥΤΕΚΟ
Μην παραλείψετε να διαβάσετε:
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω το άρθρο του Κώστα Τσουκαλά που αναφέρεται στις διαπραγματεύσεις και στα μηδαμινά…
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω την ανακοίνωση του ΣΕΤΑΠ πουα αφορά την καταβολή των αναδρομικών απο τον ΕΦΚΑ.…
Είθισται όταν γίνεται μια απεργία και μάλιστα επιτυχημένη, την επόμενη ή τις επόμενες μέρες…
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθες η τετράωρη προειδοποιητική στάση εργασίας στην Αχαΐα, ενάντια στα σχέδια…
Το τελευταίο διάστημα έχουν ενταθεί οι μετακινήσεις συναδέλφων σε όλη την Ελλάδα από και προς…
