ΕΙΝΑΙ του Αλέξη..

Αναδημοσιεύουμε παρακάτω την ανακοίνωση του Δικτύου για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα με αφορμή την απαγόρευση των εκδηλώσεων μνήμης για τη δολοφονία του Α.Γρηγορόπουλου το 2008.

Όποιος «απαγορεύει» τη μνήμη και περιφρονεί τη ζωή, κάνει καλά να φοβάται τη γενικευμένη εξέγερση

Η χουντόφρων απαγόρευση των εκδηλώσεων για το Πολυτεχνείο –ακόμα και των πιο συμβολικών και προσεκτικών με τις αποστάσεις και τη χρήση μάσκας– κατέληξε σε τραγέλαφο: έβγαλε στο δρόμο ανθρώπους που δεν θα έβγαιναν αλλιώς, έφερε κοντά τα κόμματα της αριστερής αντιπολίτευσης, προκάλεσε παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας, καταγγέλθηκε από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων και ενώσεις αστυνομικών, επικρίθηκε από δεκάδες συνταγματολόγους. Μια προκλητικά δυσανάλογη απαγόρευση, η σύλληψη αγωνιστών ακόμα και για το μοίρασμα φυλλαδίων, και η επιβολή «σωφρονιστικών» προστίμων με πρόσχημα τα υγειονομικά μέτρα, ενεργοποίησαν για πολλοστή φορά το «παράδοξο της καταστολής»: αντί να φοβίσει, ο κρατικός αυταρχισμός εξόργισε σημαντικά τμήματα της κοινωνίας.

Η επανάληψη της απαγόρευσης από τον αρχηγό της Χωροφυλακής και τον πολιτικό του προϊστάμενο, δεν είναι μόνο εχθρική ενέργεια απέναντι στη μνήμη της δεκεμβριανής εξέγερσης. Δεν είναι μόνο «αντιπερισπασμός» για την εγκληματική αποτυχία της κυβέρνησης στο μέτωπο της πανδημίας – για το γεγονός ότι τα κρούσματα και απώλειες ανθρώπων μέσα σε ένα μήνα ξεπέρασαν κρούσματα και απώλειες ενός ολόκληρου οχταμήνου. Σε κάθε περίπτωση, το αυταρχικό ντελίριο της κυβέρνησης δεν επιδιώκει να διασφαλίσει την τήρηση αποστάσεων, τη χρήση μάσκας, την αποφυγή του συγχρωτισμού. Η Δεξιά στήνει σκηνικό αστυνομικής κατοχής στο σημείο της δολοφονίας του Αλέξη και σε όλη τη χώρα, γιατί δεν ανέχεται και την υποψία αντίλογου στην άθλια πολιτική της: στην υπόκλισή της στον ιδιωτικό τομέα υγείας, στην έκθεση σε συγχρωτισμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στα μέσα συγκοινωνίας, σε εργασιακούς χώρους, στρατόπεδα προσφύγων και φυλακές, στις προκλητικές για υπερχρεωμένη χώρα σε ύφεση εξοπλιστικές δαπάνες, στην υιοθέτηση της αντικοινωνικής «ατζέντας Πισσαρίδη» για μισθούς, συντάξεις και κοινωνική πολιτική.

Στις ανελεύθερες δημοκρατίες, οι κυβερνήσεις παίρνουν την αποδοκιμασία για έπαινο. Νιώθουν να απειλούνται ακόμα και από τη μνήμη των εξεγέρσεων: το είδαμε το Νοέμβρη με την απρόκλητη βία στα μπλοκ της Αριστεράς – το είδαμε στις 25 Νοέμβρη με τις συλλήψεις των φεμινιστριών, το είδαμε και χτες, στο Σύνταγμα, με τη βίαιη διάλυση της συγκέντρωσης αναρχικών. Πιθανή απαγόρευση στην πράξη των αυριανών συγκεντρώσεων, παρότι αυτές θα τηρούν τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν τηρεί τα όρια που θέτει στις κυβερνήσεις μια τυπική αστική δημοκρατία. Τότε, όμως, θα πρέπει και να αντιμετωπίζεται ως τέτοια κυβέρνηση. Αυτές οι μέρες δεν είναι του Χρυσοχοΐδη, ούτε θα γίνουν ποτέ. ΕΙΝΑΙ του Αλέξη..

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Κατηγορίες: Xρονολογική σειρά, Ενημέρωση, Κοινωνικά