Δικαίωση για «ενοικιαζόμενη» της Εθνικής Ασφαλιστικής

Tι χρειάζεται για να βρει το δίκιο του ένας/μία εργαζόμενος/η που επί χρόνια παραχωρείται από εργολαβική εταιρεία, η οποία ως εικονικός εργοδότης τον/την παραχωρεί για να καλύψει πάγιες και διαρκείς ανάγκες σε δεύτερη εταιρεία, η οποία στη συνέχεια τον/την απολύει χωρίς να αποδέχεται ότι είναι ο πραγματικός εργοδότης του/της;

Ενα ισχυρό συνδικάτο που μπορεί να υποστηρίξει μέχρι τέλους τον εργαζόμενου, παρέχοντάς του επαρκή και έγκριτη νομική στήριξη και φυσικά μια δίκαιη δίκη.

Κι αυτό συνέβη με τον Σύλλογο των Εργαζομένων της Εθνικής Ασφαλιστικής (που επιβεβαιώνει την αξία που έχουν σήμερα τα ισχυρά συνδικάτα για την επίλυση των προβλημάτων που εμφανίζονται στην γκρίζα ζώνη των εργολαβιών και των «δανειζόμενων» εργαζομένων) και το Μονομελές Εφετείο Αθηνών με την 43/7.1.2020 απόφασή του.

Εξέδωσε απόφαση που για πρώτη φορά αναγνωρίζει ότι σύμβαση εργασίας εργαζόμενης με εργολάβο (στην προκειμένη περίπτωση με την ICAP) μετατράπηκε σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου με την εταιρεία που εμφανιζόταν ως έμμεσος εργοδότης, δηλαδή την Εθνική Ασφαλιστική, υποχρεώνοντας την τελευταία να καταβάλει στην εργαζόμενη 8.951,93 ευρώ ως αποζημίωση απόλυσης.

Nα πώς έχει η υπόθεση:

Η εργαζόμενη, που απολύθηκε ύστερα από 4 χρόνια απασχόλησης στην Εθνική Ασφαλιστική, υπέβαλε αγωγή αλλά δεν δικαιώθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο. Στη συνέχεια άσκησε έφεση. Υπήρξαν πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ της στο Εφετείο από τον Σύλλογο, την ΟΑΣΕ και τη ΓΣΕΕ. Η ICAP άσκησε πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της Εθνικής.

To Μονομελές Εφετείο Αθηνών δέχτηκε ότι η αγωγή είναι νόμιμη. Αποδέχτηκε ότι η εργαζόμενη προσλήφθηκε από την ICAP με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου που κατόπιν τριών διαδοχικών ανανεώσεων μετετράπη σε αορίστου χρόνου. Παραδέχτηκε ότι τη «δάνεισε» αποκλειστικά στην Εθνική, μέχρι που απολύθηκε στις 5.12.2014, «όπου εργάστηκε υπό τη διεύθυνση και επίβλεψη των αρμοδίων υπαλλήλων της Εθνικής, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες, μαζί με το υπόλοιπο προσωπικό».

Τελικώς το Εφετείο αποδεχόμενο την αγωγή αναγνώρισε ότι η σύμβαση εργασίας της εργαζόμενης με την ICAP μετατράπηκε από 12.4.2013 σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου με την Εθνική και υποχρέωσε την Εθνική να καταβάλει στην εργαζόμενη 8.951,93 €, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής.

«Πρόκειται για την πρώτη τελεσίδικη απόφαση που κρίνει το καθεστώς εργασίας των “ενοικιαζόμενων” εργαζόμενων στην εταιρεία μας και γι’ αυτόν τον λόγο είναι μια ιστορική απόφαση δικαίωσης εργαζομένων» αναφέρει ο Σύλλογος της Εθνικής Ασφαλιστικής, καλώντας «τα σωματεία των εταιρειών που απασχολούνται εργαζόμενοι με ελαστικές μορφές εργασίας να εντάξουν στα μέλη τους και τους εργολαβικούς και να αγωνιστούν γι’ αυτούς».

Να σημειωθεί ότι παραστάτες της υπόθεσης ήταν ο καθηγητής Νομικής στο ΕΚΠΑ Γ. Λεβέντης, ο καθηγητής Νομικής του ΑΠΘ Δημ. Ζερδελής, ο πρόεδρος του ΔΣΑ, Δημ. Βερβεσός και η δικηγόρος της ΟΑΣΕ Αν. Δάρρα.

Πηγή: Χριστίνα Κοψίνη, www.efsyn.gr

Κατηγορίες: Ενημέρωση, Εργασιακά