Πάντοτε οι ημερομηνίες των ιστορικών γεγονότων γίνονται σημείο αναφοράς και αναλύσεων προκειμένου να εξάγουμε συμπεράσματα να κρίνουμε ανθρώπους και καταστάσεις, να ερμηνεύσουμε γεγονότα και συμπεριφορές. Τα 10 χρόνια από το ξεπούλημα της ΑΤΕ στην Τράπεζα Πειραιώς είναι σίγουρα ένα τέτοιο γεγονός. Ένα γεγονός μακρινό πια χρονικά αλλά ταυτόχρονα τόσο κοντινό, όταν όλοι εμείς που εργαστήκαμε στην ΑΤΕ κάνουμε τις αναπόφευκτες συγκρίσεις με το σήμερα. Εδώ είμαστε λοιπόν να αναστοχαστούμε.
Μια 10ετία που η Ελληνική Κοινωνία πέρασε από τα μνημόνια της λιτότητας στην βίαιη φτωχοποίηση, από τον εκφασισμό της Χρυσής Αυγής και την πτώση της στην πρώτη αριστερή κυβέρνηση και κατέληξε να επηρεάζεται από δυο παγκόσμιες κρίσεις : τον κορωνοιό και τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Μια πορεία με σπασμένα τα φρένα όπου είχε και άμεσες συνέπειες στην εργασιακή μας καθημερινότητα, η οποία έγινε δυσκολότερη χρόνο με το χρόνο.
Εθελούσιες με το πιστόλι στο κρόταφο, απολύσεις στο RBU, Αποσχίσεις, κλεισίματα καταστημάτων, πολυδιασπασμένο συνδικαλιστικό κίνημα, φόβος και τρόμος στους συναδέλφους. Αυτή είναι πια η ημερήσια διάταξη,
Στην πορεία πολλοί από τους εργαζόμενους της πρώην ΑΤΕ έριξαν μια μεγαλοπρεπή μούτζα στο εμπνευσμένο management της Πειραιώς και αποχώρησαν.
Οι υπόλοιποι που συνεχίζουμε, βουτηγμένοι στην ανασφάλεια της επόμενης ημέρας, βλέπουμε τις υποσχέσεις του καλοκαιριού του 2012 για την διασφάλιση των θέσεων εργασίας (για αυτό το λόγο επιλέχθηκε η πρόταση της Πειραιώς…) να πηγαίνουν περίπατο.
Η επέτειος των 10 χρόνων βρίσκει σε μια ακόμη δύσκολη συγκυρία την τράπεζα. Η Τράπεζα Πειραιώς εξαιτίας των αλλεπάλληλων κρίσεων (κρίση χρέους, κορωνοιός, πόλεμος κτλ) αλλά και των διαχρονικών επιλογών της Διοίκησης, φαίνεται ότι συνεχίζει να ακροβατεί και οι καλύτερες μέρες που μας υποσχέθηκαν μετά και την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση δεν φαίνονται να έρχονται… το αντίθετο μάλιστα…
10 χρόνια μετά και με σπασμένα τα φρένα οι τραπεζίτες με τις πλάτες της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας υλοποιούν τα business plan τους προκαλώντας κοινωνικά και οικονομικά ερείπια.
Πού πηγαίνει μια τράπεζα χωρίς καμία κοινωνική αναφορά και κανένα οικονομικό βάρος και ρόλο πουλώντας δάνεια, ακίνητα, κάρτες και ό,τι άλλο ασημικό έχει απομείνει;
Πού θα βρεθούμε εμείς οι εργαζόμενοι;
Ελπίζουμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
Σήμερα 10 χρόνια μετά το ξεπούλημα της ΑΤΕ οι εργαζόμενοι του REAL ESTATE την Τετάρτη 27/07/2022 απεργούν για να σταματήσουν την επαπειλούμενη απόσχιση που θα τους πετάξει εκτός τράπεζας και εκτός κλάδου σε κάποια θυγατρική με κάποιον επενδυτή που …θα βρεθεί στην πορεία… Ποιος να μας το λεγε…
Τα 10 χρόνια είναι πολλά για να αποτυπωθούν σε ένα κείμενο. Είναι πολλά τα γεγονότα, πολλές οι καταστάσεις, τα πρόσωπα, οι πολιτικές, οι συνδικαλιστικές τακτικές, οι εξελίξεις, οι άνθρωποι γύρω μας.
Αντί λοιπόν άλλου κειμένου αποφασίσαμε να κάνουμε 10 «κλικ» από τις εφημερίδες της ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ όλης αυτής της δεκαετίας προκειμένου να δούμε όλα αυτά που ζήσαμε μετά το ξεπούλημα της ΑΤΕ στην «αγκαλιά της Πειραιώς».
10 φωτογραφικά «κλικ» που μαρτυρούν την πορεία μας όλα αυτά τα χρόνια, τους αγώνες και τις ανησυχίες μας.
10 εικόνες που μαρτυρούν το τέλος μιας εποχής ή την αρχή μιας άλλης…
Κατηγορίες: Xρονολογική σειρά, Ανακ. Συσπείρωσης, Ανακοινώσεις, Συνδικαλιστικά
Μην παραλείψετε να διαβάσετε:
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω το άρθρο του Κώστα Τσουκαλά που αναφέρεται στις διαπραγματεύσεις και στα μηδαμινά…
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω την ανακοίνωση του ΣΕΤΑΠ πουα αφορά την καταβολή των αναδρομικών απο τον ΕΦΚΑ.…
Είθισται όταν γίνεται μια απεργία και μάλιστα επιτυχημένη, την επόμενη ή τις επόμενες μέρες…
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθες η τετράωρη προειδοποιητική στάση εργασίας στην Αχαΐα, ενάντια στα σχέδια…
Το τελευταίο διάστημα έχουν ενταθεί οι μετακινήσεις συναδέλφων σε όλη την Ελλάδα από και προς…
