«Δεν θέλουμε ψωμί. Θέλουμε τον φούρνο». Από το Μονπελιέ της Γαλλίας το σύνθημα αυτό συγκαταλέγεται επάξια στα ευφυέστερα από όλα όσα ακούστηκαν τη χθεσινή μέρα, αλλά και τα πιο ουσιαστικά. Πολλά χιλιόμετρα μακριά, οι New York Times, τους οποίους δεν θα χαρακτηρίζαμε ακριβώς εφημερίδα της διεθνούς εργατικής αλληλεγγύης, τιμούσαν την Πρωτομαγιά με ένα άρθρο γνώμης με τίτλο «Χρόνια πολλά, Καρλ Μαρξ. Είχες δίκιο!».
Συγγραφέας του ο Τζέισον Μπάρκερ, αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Kyung Hee της Νότιας Κορέας και συγγραφέας του βιβλίου «Marx returns (Ο Μαρξ επιστρέφει). Στο άρθρο, ο Μπάρκερ, με αφορμή τα γενέθλια του Μαρξ στις 5 Μαΐου, τόνιζε πόσο επίκαιρος παραμένει δυο αιώνες μετά, ειδικά σε ό,τι αφορά την ανάλυσή του για την πάλη των τάξεων.
Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στα συνθήματα και στα αιτήματα που κυριάρχησαν χθες στις διαδηλώσεις για την Εργατική Πρωτομαγιά για να διαπιστώσει πόσο δίκιο είχε ο θείος Κάρολος. Από την Ασία, όπου αρκετές χώρες βρίσκονται ακόμα στην προ Μαρξ εποχή σε ό,τι αφορά στα εργασιακά δικαιώματα, μέχρι την Ευρώπη, όπου τα κεκτημένα υποχωρούν σταδιακά στο όνομα της «ανάπτυξης» και της ανταγωνιστικότητας.
Στη Μανίλα, χιλιάδες διαδηλωτές ζητούσαν να μπει τέλος στη γενικευμένη τακτική με τις βραχυπρόθεσμες συμβάσεις εργασίας. Στο Χονγκ-Κονγκ, σταθερό ωράριο εργασίας, ανάμεσα σε άλλες διεκδικήσεις. Στην Ινδονησία, αύξηση του κατώτατου μισθού, δωρεάν υγειονομική περίθαλψη και βελτίωση των εργασιακών συνθηκών. Στη Σεούλ, τουλάχιστον 10.000 διαδηλωτές απαίτησαν από την κυβέρνηση να αυξήσει τον κατώτατο μισθό και να τακτοποιήσει όσους βρίσκονται σε καθεστώς προσωρινής εργασίας.
Στις ΗΠΑ, όπου κανονικά η Ημέρα της Εργασίας γιορτάζεται τον Σεπτέμβριο, διαδηλώσεις έγιναν σε διάφορες πόλεις με τους μετανάστες να δίνουν δυναμικά το «παρών» σε πολλές από αυτές, ιδίως στην Καλιφόρνια. Στη Νέα Υόρκη, εκατοντάδες εργαζόμενοι διεκδίκησαν καλύτερα εργασιακά δικαιώματα παρελαύνοντας, μεταξύ άλλων σημείων, και έξω από τη Γουόλ Στριτ.
Η καταστολή είχε τη τιμητική της χθες στην Τουρκία του Ερντογάν, όπου η αστυνομία συνέλαβε 84 άτομα στην Κωνσταντινούπολη. Οι αρχές είχαν απαγορεύσει την πρόσβαση στη λεωφόρο Ιστικλάλ, τον κεντρικότερο εμπορικό πεζόδρομο της πόλης, και στην πλατεία Ταξίμ και είχαν κινητοποιήσει 26.000 αστυνομικούς, τρία ελικόπτερα, 85 αύρες νερού και 67 τεθωρακισμένα. Οσοι δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις ανταμείφθηκαν με ξύλο και προσαγωγή στο τμήμα.
Ενάντια σε αφεντικά και σεξισμό
Στην Ισπανία, όπου έγιναν πάνω από 70 διαδηλώσεις, τα συνθήματα υπέρ των δικαιωμάτων των εργαζομένων αναμείχθηκαν με εκείνα κατά του σεξισμού. Δεκάδες χιλιάδες διαδήλωσαν σε Γερμανία και Αυστρία, υπενθυμίζοντας ότι τα θέματα εργασίας και οικονομίας κάθε άλλο παρά «λυμένα» είναι για πολύ κόσμο.
«Εχουμε περισσότερους πλούσιους και πλουσιότερους από όσους είχαμε ποτέ. Από την άλλη, οι δουλειές είναι λιγότερες και οι συνθήκες εργασίας χειροτερεύουν», είπε στο Associated Press ένας από τους ανθρώπους που διαδήλωναν στο Βερολίνο.
«Η Παγκόσμια Ημέρα των Εργατών δεν είναι μόνο για να γιορτάζουμε επιτεύγματα, αλλά και μια υπενθύμιση για την αναγκαία επικαιροποίηση των κανονισμών. Τοποθετούμε την κοινωνική διάσταση της Ευρώπης στην κορυφή της ατζέντας», έγραψε στο τουίτερ η Κομισιόν το μήνυμά της για την ημέρα το οποίο μόνο ως σαρκαστικό μπορεί να εκληφθεί, καθώς με δικές της οδηγίες αποψιλώνονται ένα προς ένα τα εργατικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν ύστερα από αγώνες σχεδόν δυο αιώνων σε διάφορες χώρες της Ε.Ε., αρχής γενομένης από τη δική μας.
Πάντως, για όσους ισχυρίζονται ότι ο συνδικαλισμός, η απεργία και οι εργατικές κινητοποιήσεις παντός είδους είναι «ξεπερασμένα» πράγματα, έρχεται ένα δωράκι από τη «βαθιά» Αμερική: Στην Αριζόνα, οι εκπαιδευτικοί συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους παρά την προ ημερών δέσμευση του Ρεπουμπλικανού κυβερνήτη Νταγκ Ντιούσι για αύξηση 20% στους μισθούς τους ως το 2020.
Αυξήσεις σε μισθούς και στη χρηματοδότηση για τα δημόσια σχολεία πέτυχαν πρόσφατα ύστερα από πολυήμερες κινητοποιήσεις οι συνάδελφοί τους σε άλλες δεξιές πολιτείες όπως Δυτική Βιρτζίνια, Οκλαχόμα, Κεντάκι. Για να θυμηθούμε, μαζί με τον Μαρξ, και τον στίχο ενός από τα τραγούδια που σημάδεψαν το εργατικό κίνημα στις ΗΠΑ:
Which side are you on? «Με ποιανού το μέρος είσαι;»
Πηγή: www.efsyn.gr
Κατηγορίες: Xρονολογική σειρά, Ενημέρωση, Εργασιακά, Κοινωνικά
Μην παραλείψετε να διαβάσετε:
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω το άρθρο του Κώστα Τσουκαλά που αναφέρεται στις διαπραγματεύσεις και στα μηδαμινά…
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω την ανακοίνωση του ΣΕΤΑΠ πουα αφορά την καταβολή των αναδρομικών απο τον ΕΦΚΑ.…
Είθισται όταν γίνεται μια απεργία και μάλιστα επιτυχημένη, την επόμενη ή τις επόμενες μέρες…
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθες η τετράωρη προειδοποιητική στάση εργασίας στην Αχαΐα, ενάντια στα σχέδια…
Το τελευταίο διάστημα έχουν ενταθεί οι μετακινήσεις συναδέλφων σε όλη την Ελλάδα από και προς…
