Φτάσαμε αισίως στο 2024, δώδεκα χρόνια μετά το ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας στις 27 Ιουλίου του 2012.
Η τότε Τράπεζα Πειραιώς του Σάλα με την κάλυψη της Κυβέρνησης Βενιζέλου – Σαμαρά «ρούφηξε» την τεράστια δημόσια περιουσία της ΑΤΕ (καταθέσεις, ενήμερα δάνεια, κτήρια, κινητές αξίες, κ.α.) με μοναδική εγγύηση την διατήρηση του προσωπικού. Ακόμα ψάχνουμε εκείνη την περίφημη έκθεση της Black Rock που τοποθετούσε την Πειραιώς στις συστημικές τράπεζες και την Αγροτική στο καλάθι της ιστορίας…
Στο ίδιο έργο θεατές
Δώδεκα χρόνια μετά και βλέπουμε να επαναλαμβάνεται η ίδια κακοπαιγμένη ιστορία με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Από το ξεπούλημα της ΑΤΕ στην ανακεφαλαιοποίηση της Αttica και της Παγκρήτιας με τεράστια ζημιά του Ελληνικού Δημοσίου, μεσολάβησε μόνο ένα νεοφιλελεύθερο τσιγάρο δρόμος…
Και πάλι το δημόσιο καλείται να «σώσει» μια τράπεζα που κινδυνεύει (καθώς μάθαμε τις τελευταίες ημέρες…). Και πάλι το Δημόσιο θα βάλει περισσότερα χρήματα από τους ιδιώτες χωρίς να έχει την πλειοψηφία των μετοχών. Δημόσιο και ΕΦΚΑ θα βάλουν 1 δις ευρώ (1,067) και ο ιδιώτης 200 εκατ. ευρώ ενώ θα αποκτήσει την απόλυτη πλειοψηφία των μετοχών!
Θα θέλαμε να κάνουμε και μια ιδιαίτερη μνεία στον κ. Πανταλάκη, πρώην Διοικητή της ΑΤΕ, που αποδεικνύεται εξαιρετικά κακότυχος μιας και σε όποια τράπεζα ασκεί Διοίκηση μετά από λίγο η τράπεζα αυτή παύει να υπάρχει…
Τη συνέχεια της «παράστασης» ακολούθησε η «αποεπένδυση» του ΤΧΣ, δηλ. το ξεπούλημα άρον άρον των μετοχών της Πειραιώς και της Εθνικής από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με αποτέλεσμα για πρώτη φορά από συστάσεως του ελληνικού κράτους το Δημόσιο να μην ελέγχει καμία τράπεζα και άρα να μην έχει καμία πιθανότητα παρέμβασης σε αυτό το αντικοινωνικό και αντιεργασιακό καρτέλ που έχουν σχηματίσει οι τράπεζες σήμερα.
Δώδεκα χρόνια μετά και όλα τα δημόσια αγαθά- κυρίως η Υγεία και η Παιδεία- βρίσκονται στο στόχαστρο της νεοφιλελεύθερης δεξιάς. Δυστυχώς τα παιδιά μας θα αντιμετωπίσουν μια κοινωνία με ακόμα μεγαλύτερες ανισότητες, όπου οι φτωχότεροι συμπολίτες μας δεν θα έχουν πρόσβαση ούτε στην Παιδεία ούτε στην Υγεία. Το «πολιτικό μάθημα» της τελευταίας πενταετίας είναι ότι για ό, τι κάνει κανείς σήμερα πρέπει να βάλει το χέρι στη τσέπη.
Ταυτόχρονα απέναντι στα πολλά και σωρευμένα προβλήματα των πολιτών η ακροδεξιές ιδέες κερδίζουν χώρο ως μια «αντισυστημική» απάντηση, ενώ το πολιτικό σύστημα μετά τις ευρωεκλογές φαίνεται να περνάει βαθιά κρίση, μια κρίση που ομοιάζει με την εποχή του ξεπουλήματος της ΑΤΕ.
Οι πωλήσεις δημοσίων αγαθών, οι συμβάσεις ημετέρων, η αισχροκέρδεια, η πατριδοκαπηλία, τα push back των προσφύγων που γέμισαν το Αιγαίο με πτώματα, η συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών είναι κάποια απ’ όσα γέννησε η εποχή των τεράτων που πρωταγωνιστεί η Δεξιά του Μητσοτάκη.
Στην δωδεκάχρονη αυτή πορεία μας στην τράπεζα Πειραιώς οι ζωές μας ελάχιστα έγιναν καλύτερες. Οι «εγγυήσεις» για την διασφάλιση των θέσεων εργασίας έγιναν καπνός. Εκατοντάδες συνάδελφοι αποχώρησαν από την τράπεζα ύστερα από εκφοβισμούς και πιέσεις, αποσχίσεις, κλεισίματα καταστημάτων ή απλά έχοντας μια καλύτερη εναλλακτική λύση σε σχέση με μια βαθιά τοξική και αντεργατική καθημερινότητα χωρίς καμία πιθανότητα εξέλιξης για την πλειοψηφία του προσωπικού.
Η μισθοδοσία μας (και της πλειοψηφίας των εργαζομένων στην τράπεζα) παραμένει καθηλωμένη από το 2012, η προοπτική εξέλιξης στην τράπεζα δεν υπάρχει, η ανασφάλεια για την επόμενη ημέρα είναι εδώ.
Παρόλα τα υπερκέρδη της τράπεζας οι επιλογές της Διοίκησης είναι να μοιράσει μπόνους σε στελέχη και μέρισμα σε μετόχους και από τίποτα έως ψίχουλα για τους 7.000 εργαζόμενους.
Αυτή η εμπνευσμένη διοίκηση που έκλεισε το ένα μετά το άλλο τα καταστήματα και απομάκρυνε την τράπεζα από τις τοπικές κοινωνίες, που έδιωξε βίαια τους πελάτες από τα καταστήματα, που ακόμα πιο βίαια ουσιαστικά έκοψε την πρόσβαση σε τραπεζικές υπηρεσίες σε ψηφιακά αναλφάβητους συμπολίτες μας, που σκορπάει σε φιέστες εικόνας και ανακαινίσεις τεράστια ποσά την ώρα που δεν περισσεύει τίποτα για τους είλωτες της γαλέρας, που εντωμεταξύ άλλαξε και σήμα…
Απέναντι σε όλες αυτές τις μεθοδεύσεις των Διοικήσεων το συνδικαλιστικό κίνημα στην Τράπεζα Πειραιώς παραμένει άνευρο, πολυδιασπασμένο και αναποτελεσματικό. Τόσα χρόνια οι 6 σύλλογοι ακολουθούν μοναχικούς δρόμους, παρότι τα προβλήματα των συναδέλφων σε συντριπτικό βαθμό είναι τα ίδια. Οι προσωπικές κόντρες, οι καρέκλες και ο μικροσυνδικαλισμός της επιβίωσης των συλλόγων αυτή τη στιγμή απειλεί την επιβίωση των εργαζομένων.
Να θυμηθούμε…
Να θυμηθούμε τους αγώνες μας εκείνο το μακρινό καλοκαίρι και να προχωρήσουμε σε νέους, να κρατήσουμε τη συλλογικότητα και την αγωνιστικότητα για να αλλάξουμε την τράπεζα και την κοινωνία, για να έρθουν καλύτερες μέρες για το λαό μας.
Στο μικρόκοσμό μας ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ένα restart στο συνδικαλισμό στην Πειραιώς. Από εδώ και πέρα μοναδικός σκοπός μας πρέπει να είναι η ενοποίηση σε ένα σύλλογο που να μπορεί να διεκδικεί και να πετυχαίνει καλύτερες μέρες για τους συναδέλφους.
Κατηγορίες: Xρονολογική σειρά, Ανακ. Συσπείρωσης, Ανακοινώσεις, Ενημέρωση, Συνδικαλιστικά
Μην παραλείψετε να διαβάσετε:
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω το άρθρο του Κώστα Τσουκαλά που αναφέρεται στις διαπραγματεύσεις και στα μηδαμινά…
Αναδημοσιεύουμε παρακάτω την ανακοίνωση του ΣΕΤΑΠ πουα αφορά την καταβολή των αναδρομικών απο τον ΕΦΚΑ.…
Είθισται όταν γίνεται μια απεργία και μάλιστα επιτυχημένη, την επόμενη ή τις επόμενες μέρες…
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθες η τετράωρη προειδοποιητική στάση εργασίας στην Αχαΐα, ενάντια στα σχέδια…
Το τελευταίο διάστημα έχουν ενταθεί οι μετακινήσεις συναδέλφων σε όλη την Ελλάδα από και προς…
